Jakie objawy może dać rak płuca testowy?

(ang. chronic myeloid leukemia – CML). Jest to choroba nowotworowa szpiku, w której dochodzi do nadmiernego rozrostu granulocytów – jednego z podtypu krwinek białych. Jej powodem jest pojawienie się zmiany genetycznej określanej jako chromosom Philadelphia lub gen BCR/ABL. Niestety, nie wiemy co powoduje jej powstanie. Przypuszcza się, że do uszkodzenia materiału genetycznego dochodzi przypadkowo, przy kolejnych podziałach komórek. Choroba nie jest w żaden sposób dziedziczona.

Przez pierwszych kilka lat choroba przebiega powoli. Stopniowo narasta ilość białych krwinek, które są prawidłowe. Jeśli jednak w tej fazie nie zostanie podjęte leczenie, choroba może spowodować poważne powikłania.

(ang. polycythaemia vera – PV). W przypadku czerwienicy prawdziwej dochodzi do wzrostu liczby czerwonych krwinek, czyli erytrocytów. Podwyższeniu jednak często ulega też liczba płytek krwi oraz granulocytów. Przyczyna choroby nie jest w pełni znana. Uznaje się, że czynnikiem zwiększającym ryzyko zachorowania jest promieniowanie jonizujące i predyspozycje genetyczne np. gdy wśród członków rodziny ktoś chorował na czerwienicę, ryzyko zachorowania potomków jest wyższe. Choroba w pierwszej fazie rozwija się bezobjawowo. Pierwszymi objawami są: epizody zakrzepicy tętniczej lub żylnej, bóle głowy, zmęczenie, świąd skóry po kąpieli, wzmożona potliwość, zaczerwienienia rąk i stóp.

(ang. essential trombocythaemia – ET). Choroba cechuje się znacznie zwiększoną liczbą płytek krwi (większą niż 450 G/l), powstałą wskutek niekontrolowanego namnażaniem się megakariocytów, czyli dużych komórek szpiku kostnego, w wyniku fragmentacji których powstają trombocyty.

Przyczyna choroby nie jest znana. Uważa się, że może być ona związana na przykład z nadmierną wrażliwością na cytokiny wpływające na wzrost liczby płytek lub zbyt małą wrażliwością na substancje odpowiedzialne za hamowanie produkcji płytek. Choroba dotyczy głównie osób między 50. a 60. rokiem życia, a także w okolicach 30. roku życia. Jej objawy to oprócz osłabienia i bólów głowy, mrowienie kończyn, epizody zakrzepowe, drgawki, zaburzenia widzenia, bóle zamostkowe, bolesny rumień kończyn. Przebieg choroby jest wieloletni.

ang. pimary myelofibrosis –PM). Mielofibroza jest rzadko występującą chorobą nowotworową szpiku kostnego.
Może się rozwijać jako pierwotna choroba lub wtórnie u kilku procent chorych na czerwienicę prawdziwą i nadpłytkowość samoistną. Charakteryzuje się namnażaniem nieprawidłowych prekursorów płytek krwi wydzielających czynniki wzrostu, co pobudza aktywność komórek tkanki łącznej (fibroblastów) w szpiku kostnym. Proces ten prowadzi do włóknienia kolagenowego oraz retikulinowego szpiku (nadmiernego odkładania włókien kolagenowych i retikulinowych).
W miarę postępu włóknienia ubywa prawidłowych elementów niezbędnych do produkcji komórek krwi. W zaawansowanych stadiach wytwarzanie komórek krwi zostaje wyparte poza szpik np. do śledziony i wątroby.

(ang. chronic neutrophilic leukaemia). Charakteryzuje się klonalnym namnażaniem się dojrzałych neutrofilów.
W około 1/5 przypadków występuje współistnienie szpiczaka mnogiego.
Zazwyczaj chorymi są osoby po 60 roku życia, jednak zdarzają się również zachorowania u młodszych.

(ang. chronic eosinophilic leukemia)
Eozynofile są granulocytami kwasochłonnymi krwi, które odgrywają ważną rolę w reakcjach odpornościowych organizmu. Powstają na skutek oddziaływania na układ krwiotwórczy czynnika, który pobudza wytwarzanie kolonii granulocytów i makrofagów.

Białaczka eozynofilowa (CEL) jest wyodrębniana z zespołu hipereozynofilowego (HES). To choroba nowotworowa, która pojawia się w wyniku mutacji komórek krwiotwórczych i klonalnego namnażania się komórek kwasochłonnych. Jednocześnie, podobnie jak przy przewlekłej białaczce szpikowej (CML), pojawiają się młode postacie komórkowe – blasty > 2% w krwiobiegu i/lub >5% w szpiku.
W celu rozpoznania CEL konieczne jest wykluczenie innych chorób mieloproliferacyjnych (m.in. CML, PV, PMF, ET). W morfologii krwi mogą występować niedokrwistość i małopłytkowość.

(ang. juvenile myelomonocytic leukemia)
Młodzieńcza białaczka mielomonocytowa (JMML) to rzadki rodzaj białaczki, który występuje u niemowląt i małych dzieci, z reguły u tych poniżej 2. roku życia, częściej u chłopców. Charakteryzuje się zwiększona liczbą monocytów w rozmazie krwi.

PROSIMY O WYJASNIENIE – NIE MOGĘ ZNALEŹĆ INFORMACJI.