wprowadzenie

Ostatnia aktualizacja: 10 października 2024

Jak się diagnozuje chłoniaki agresywne?

Wiesz już jakie objawy dają chłoniaki agresywne, więc jeśli Twoje objawy mogą wskazywać na chłoniaka, pierwsze kroki skieruj do swojego lekarza pierwszego kontaktu. Lekarz przeprowadzi wywiad, zbada Twoje obwodowe węzły chłonne, oceni wielkość wątroby i śledziony i zleci Ci wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych i obrazowych. Jeśli wystąpią w nich nieprawidłowości, wyda Ci skierowanie na dalszą diagnostykę. Co ważne, obecnie w Polsce, w przypadku podejrzenia choroby nowotworowej, lekarz POZ może Ci wystawić kartę DiLO (tzw. zieloną kartę). 

Aby postawić rozpoznanie chłoniaka agresywnego, konieczne jest wykonanie badania histopatologicznego pobranego przez chirurga węzła chłonnego lub wycinka zmiany stwierdzonej w badaniach obrazowych. W zakresie badań podstawowych można wykonać: morfologię krwi obwodowej z rozmazem mikroskopowym, aktywność LDH, stężenie kwasu moczowego, stężenie kreatyniny, stężenie potasu, stężenie bilirubiny oraz aktywność enzymów wątrobowych (AST i ALT). Szczegółowe opisy wszystkich badań znajdziesz poniżej.

Ścieżkę pacjenta przygotował

Ordynator Oddziału Hematologii w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Toruniu.

Autoryzowane przez Radę Naukową
Pamiętaj!

Pierwsze podejrzenie chłoniaka agresywnego można wysunąć na podstawie morfologii krwi z rozmazem. Następne kroki to wykonanie badania histopatologicznego i badań obrazowych.

Poniżej znajdziesz badania, które może zlecić lekarz pod kątem diagnozy nowotworów mieloproliferacyjnych.

Pamiętaj, że badania dobierane są do indywidualnych potrzeb i sytuacji pacjenta. Nie wszystkie z nich muszą zostać wykonane w każdym przypadku.

Morfologia z rozmazem Zwiń Rozwiń

Na podstawie morfologii krwi obwodowej oceniamy m.in. liczbę krwinek w jednostce objętości, ich wielkość czy kształt.

Zaleca się wykonanie morfologii krwi z rozmazem ręcznym. Pokazuje ono jaki odsetek leukocytów stanowią ich poszczególne rodzaje: limfocyty, granulocyty (obojętnochłonne, kwasochłonne, zasadochłonne), monocyty.

Dzięki temu badaniu możemy stwierdzić niedokrwistość i małopłytkowość, które mogą mieć charakter immunologiczny albo wynikać z nacieczenia szpiku – czyli obecności w nim komórek białaczkowych.

W rozmazie mikroskopowym można stwierdzić odsetek komórek blastycznych i niedobór dojrzałych form leukocytów (granulocytów, limfocytów). 

Badania biochemiczne Zwiń Rozwiń

Zaliczamy do nich m.in. oznaczenie aktywności LDH (więcej przeczytasz poniżej), stężenie kwasu moczowego, stężenie kreatyniny, stężenie potasu, stężenie bilirubiny oraz aktywność enzymów wątrobowych (AST i ALT). Wszystkie wyżej wymienione wskaźniki zazwyczaj odbiegają od normy związku z aktywnością choroby nowotworowej. Powyższe badania wykonujemy z krwi żylnej.

Badanie histopatologiczne Zwiń Rozwiń

Wykonuje się je z pobranego w całości węzła chłonnego lub wycinka większej zmiany. Pobranie wykonują chirurdzy, chirurdzy klatki piersiowej albo neurochirurdzy, w zależności od lokalizacji podejrzanej zmiany. Ocena materiału należy do histopatologa doświadczonego w ocenie chorób limfoproliferacyjnych.

Aktywność LDH Zwiń Rozwiń

Dehydrogenaza mleczanowa (w skrócie LDH) to enzym, który gra dużą rolę w procesie produkcji energii w organizmie. Jego aktywność pozwala określić stopień zaawansowania niektórych nowotworów – w tym chłoniaków. W przypadku choroby nowotworowej stwierdza się zbyt wysoką aktywność LDH we krwi. Badanie wykonuje się z krwi obwodowej.

Badania obrazowe Zwiń Rozwiń

To radiologiczne metody obrazowania, pozwalające uwidocznić strukturę narządów wewnętrznych, a w przypadku chorób nowotworowych – ocenić wielkość ich nacieków, czyli liczbę komórek nowotworowych. W przypadku chłoniaków indolentnych wykonuje się najczęściej rezonans magnetyczny, tomografię komputerową lub w niektórych przypadkach PET/CT.

Trepanobiopsja szpiku Zwiń Rozwiń

To badanie polegające na pobraniu fragmentu kości oraz szpiku, zwykle z kolca biodrowego tylnego. Pozwala ocenić ewentualne zajęcie szpiku. Zwykle wykonywane przez hematologów.

Badania cytogenetyczne Zwiń Rozwiń

Badania wykonuje się ze szpiku, materiału z biopsji węzła lub wycinka zmiany nowotworowej. Ich celem jest ustalenie profilu genetycznego choroby, co pozwoli dopasować odpowiednie dla Ciebie leczenie. Ocena jest przeprowadzana w specjalistycznym laboratorium.

Potrzebujesz pomocy? Skorzystaj z naszej INFOLINII – tel. 22 105 55 30

Szczegółowe informacje znajdziesz tutaj. W naszej infolinii dla pacjentek i pacjentów onkologicznych oraz ich rodzin pracują osoby z odpowiednim przygotowanym psychologicznym i merytorycznym – pomogą Ci rozwiązać różne problemy. Możesz skorzystać z porad psychologa, interwentki kryzysowej, dietetyczki i koordynatora onkologicznego.

Jak się przygotować do wizyty u lekarza?

Aby Twoja wizyta u lekarza przebiegła sprawnie, ważne abyś był/a odpowiednio przygotowany/a. Ułóż, najlepiej w porządku chronologicznym, całą dostępną dokumentację. Nawet, gdy może Ci się wydawać, że niektóre badania nie są potrzebne, weź je ze sobą; lekarz zadecyduje, czy weźmie pod uwagę informacje w nich zawarte. Do dokumentacji należą, m.in. wypisy ze szpitala, badania laboratoryjne i obrazowe, konsultacje innych lekarzy specjalistów oraz Twoja grupa krwi.

Możesz założyć sobie specjalny segregator, w którym będziesz zbierać wyniki i informacje. Dokumentację najlepiej umieszczać w koszulkach w segregatorze, a każdą koszulkę osobno oznaczyć.

Ważne jest, aby przemyśleć dotychczasowy przebieg choroby, tj., kiedy zaczęły się objawy; co spowodowało, że zgłosiłaś się do specjalisty; choroby onkologiczne występujące w rodzinie. Zbierz także informacje na temat: Twoich innych chorób; leków, które przyjmujesz (w dawkach); przebytych zabiegów operacyjnych oraz informacje o szczepieniach ochronnych. Na pierwszą wizytę zabierz też ze sobą WSZYSTKIE badania laboratoryjne jakie znajdziesz w domu oraz w swojej dokumentacji medycznej u lekarz rodzinnego.

Pacjent/tka, która współpracuje z lekarzem, mówi o swoich problemach, zapisuje sobie wcześniej pytania, które ją nurtują – to pacjentka dobrze przygotowana. Wtedy, w trakcie  wizyty, jesteśmy w stanie maksymalnie spożytkować czas, który mamy.

Pamiętaj, że możesz pójść na wizytę w towarzystwie bliskiej osoby, która może zapamiętać przekazane przez lekarza informacje i wesprzeć Cię.

Przed rozpoczęciem leczenia możesz zabezpieczyć płodność!

Po otrzymaniu diagnozy, ale przed rozpoczęciem leczenia, warto porozmawiać z lekarzem o możliwościach zabezpieczenia płodności. Leczenie onkologiczne i sama choroba mają negatywny wpływ na układ rozrodczy, ale nie muszą przekreślać Twoich szans na rodzicielstwo. Więcej informacji na ten temat znajdziesz na stronie: MamRakaChceDziecko.pl i na stronach Ministerstwa Zdrowia.

Scenariusz
rozmowy z lekarzem

Pobierz scenariusz rozmowy

Pobierz pełną listę badań!

Pobierz listę badań

Przekaż nam 1.5% podatku

Jeśli masz ochotę nam pomóc, możesz przekazać nam 1,5% z podatku.
Przekaż 1.5% podatku

Infolinia 22 105 55 30

(pon. - pt, 17.00 - 19.00)