TEST: Leczenie raka płuca - Centrum Kryzysowe

JAKIE SĄ STOPNIE ZAAWANSOWANIA KLINICZNEGO RAKA PŁUCA Zwiń Rozwiń

Rak drobnokomórkowy Zwiń Rozwiń

W drobnokomórkowym raku płuca lekarze opisują dwa stadia:
• ograniczone stadium: rak znajduje się tylko w jednej połowie klatki piersiowej, odpowiada stopniowi I-III wg klasyfikacji TNM
• rozległe stadium: rak orozprzestrzenia się poza jedną połowę klatki piersiowej i może dawać przerzuty odległe – odpowiada stopniowi IV zaawansowania wg klasyfikacji TNM

Rak niedrobnokomórkowy Zwiń Rozwiń

Stopień utajony Zwiń Rozwiń

Komórki raka płuca znajdują się w plwocinie lub próbkach pobranych podczas bronchoskopii, ale rak nie jest uwidoczniony na podstawie innych badań (np. tomografii komputerowej)

Stopień 0 Zwiń Rozwiń

Komórki raka znajdują się tylko w najbardziej powierzchownych warstwach nabłonka, ale bez przekraczania błony podstawnej, to jest nie nacieka okolicznych narządów i nie tworzy przerzutów odległych (nowotwór przedinwazyjny, in situ)

Stopień I Zwiń Rozwiń

Stopień A Zwiń Rozwiń

Rak płuca jest inwazyjny. Przechodzi przez najbardziej powierzchowne warstwy nabłonka dróg oddechowych (komórek wyściełających układ oddechowy). Nowotwór jest mniejszy lub równy 3 cm średnicy i jest otoczony prawidłowymi komórkami oraz nie nacieka oskrzeli. Komórki nowotworu nie występują w okolicznych węzłach chłonnych

Stopień B Zwiń Rozwiń

Nowotwór jest większy i rozwinął się głębiej, ale komórki nowotworowe nie są obecne w okolicznych węzłach chłonnych.
Nowotwór ma jedną z wymienionych cech:
– ma > 3 ale 4 cm średnicy,
– rozrósł się z zajęciem oskrzela głównego, ale nie rozwidlenia oskrzeli
– rozrósł się z naciekaniem opłucnej płucnej.

Stopień II Zwiń Rozwiń

Stopień II A Zwiń Rozwiń

Rak płuca jest większy od 4, ale 5 cm średnicy i komórki rakowe są obecne w sąsiadujących węzłach chłonnych lub nowotwór ma 4-5 cm średnicy, a komórki nowotworu nie występują w węzłach chłonnych.

Stopień II B Zwiń Rozwiń

Nowotwór ma jedną z cech:
– komórki nowotworowe nie występują w okolicznych węzłach chłonnych, ale nowotwór jest > 5 cm oraz nie większy niż 7 cm lub nacieka ścianę klatki piersiowej, przeponę, opłucną, oskrzela lub tkankę otaczającą serce, w tym samym płacie płuca mogą znajdować się guzki satelitarne
– komórki nowotworowe występują w okolicznych węzłach chłonnych oraz nowotwór ma < 1 do 5 cm średnicy lub nowotwór nacieka oskrzele główne lub nowotwór nacieka opłucną płucną.

Stopień III Zwiń Rozwiń

Stopień III A Zwiń Rozwiń

Nowotwór ma jedną z cech:
– komórki nowotworowe nie występują w węzłach chłonnych, ale nowotwór nacieka serce, przełyk, przeponę, kręgosłup lub obecne są guzki nowotworowe w innym płacie tego samego płuca,
– komórki nowotworowe występują w węzłach chłonnych wewnątrzpłucnych i okołooskrzelowych, ale po tej samej stronie klatki piersiowej, co nowotwór płuca, a nowotwór ma średnicę ≥7 cm lub nacieka opłucną, osierdzie, oskrzele główne, serce, przełyk albo kręgosłup,
– komórki nowotworowe występują w węzłach chłonnych w okolicy rozwidlenia tchawicy, po stronie nowotworu, a średnica guza nie przekracza 5 cm

Stopień III B Zwiń Rozwiń

nowotwór ma jedną z cech:
– komórki nowotworowe występują w węzłach chłonnych w okolicy rozwidlenia tchawicy, po stronie nowotworu, a nowotwór nacieka serce, przełyk, kręgosłup, przeponę, ścinę klatki piersiowej, osierdzie, nerw przeponowy lub istnieją guzki satelitarne w tym samym płacie płuca
– komórki nowotworowe występują w węzłach chłonnych śródpiersiowych po stronie przeciwnej do nowotworu, pod mięśniem pochyłym lub w węzłach chłonnych nadobojczykowych ale wielkość guza pierwotnego nie przekracza 5 cm
Stopień IIIC to nowotwór nowotwór, który nacieka serce, przełyk, kręgosłup, przeponę, ścinę klatki piersiowej, osierdzie, nerw przeponowy lub istnieją guzki satelitarne w tym samym płacie płuca, a komórki nowotworowe występują w węzłach chłonnych śródpiersiowych po stronie przeciwnej do nowotworu, pod mięśniem pochyłym lub w węzłach chłonnych nadobojczykowych

Stopień IV Zwiń Rozwiń

Komórki nowotworowe mogą znajdować się w drugim płucu, płynie z jamy opłucnowej czy osierdziowej, w opłucnej lub osierdziu lub w innych narządach (najczęściej mózg, nadnercza, wątroba lub kości).

Rak drobnokomórkowy Zwiń Rozwiń

Wybierz stopień zaawansowania klinicznego

Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do leczenia radykalnego – skojarzonej jednoczasowej lub sekwencyjnej chemioradioterapii. Lekarz wybierze dla Ciebie chemioterapię oparta na jednej z pochodnych platyny (cisplatynie lub karboplatynie) oraz etopozydzie. Chemioterapię otrzymasz raz na 3 tygodnie (4-6 cykli).
Jeśli po zakończeniu chemioradioterapii/chemioterapii lekarz nadal nie stwierdzi u Ciebie w badaniu tomografii komputerowej bądź rezonansu magnetycznego głowy przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do profilaktycznego napromieniania (radioterapii) mózgowia. Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań otrzymasz 20 Gy w 5 frakcjach bądź 30 Gy w 10 frakcjach na obszar ośrodkowego układu nerwowego.

Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do leczenia skojarzonego: chemioimmunoterapii.
Otrzymasz w odstępach trzytygodniowych 4 cykle chemioterapii według schematu: karboplatyna w dawce wg AUC 5 mg/ml/min w dniu 1. oraz etopozyd w dawce 100 mg/m2 dniu 1.-3. w skojarzeniu z immunopterapią atezolizumabem dożylnie w dawce 1200 mg. Następnie w przypadku stwierdzenia co najmniej stabilizacji choroby będziesz otrzymywać atezolizumab dożylnie w dawce 1200 mg co 3 tygodnie. Immunoterapia stosowana będzie do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody pacjenta na leczenie.
Jeśli po zakończeniu chemioterapii lekarz nadal nie stwierdzi u Ciebie w badaniu tomografii komputerowej bądź rezonansu magnetycznego głowy przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do profilaktycznego napromieniania (radioterapii) mózgowia. Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań otrzymasz 20 Gy w 5 frakcjach bądź 30 Gy w 10 frakcjach na obszar ośrodkowego układu nerwowego.

Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań prawdopodobnie w pierwszej kolejności zostaniesz zakwalifikowany do radioterapii mózgowia. Otrzymasz 20 Gy w 5 frakcjach bądź 30 Gy w 10 frakcjach. Następnie, jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do chemioterapii. Lekarz wybierze dla Ciebie chemioterapię opartą na jednej z pochodnych platyny (cisplatynie lub karboplatynie) oraz etopozydzie. Chemioterapię otrzymasz raz na 3 tygodnie (4-6 cykli).

Rak niedrobnokomórkowy Zwiń Rozwiń

Wybierz stopień zaawansowania klinicznego

Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do leczenia chirurgicznego. W zależności od rozległości procesu nowotworowego i umiejscowienia guza lekarze usuną ci płat płuca (lobektomia – jest zabiegiem najczęstszym), dwa płaty płuca (bilobektomia – może dotyczyc jedynie prawego płuca, które zbudowane jest z 3 płatów) lub całe płuco (pulmonektomia/pneumonektomia). W przypadku niewielkiego guza (do 2 cm) położonego obwodowo chirurdzy mogą czasami zdecydować o usunięciu fragmentu płata płuca, tzw. segmentu (segmentektomia). Podczas każdego z radykalnych zabiegów chirurgicznych usuwane i poddawane ocenie histopatologicznej są też węzły chłonne.
W przypadku przeciwwskazań do zabiegu operacyjnego lekarze mogą zastąpić go tzw. leczeniem radiochirurgicznym, czyli radioterapią stereotaktyczną – wówczas w trakcie radioterapii precyzyjnie w obszar guza dostarczana jest wysoka dawka promieniowania.

ZABIEG OPERACYJNY -> HIST-PAT POOPERACYJNY: IB-IIIA Zwiń Rozwiń

Jeśli twój zabieg chirurgiczny był radykalny (nie znaleziono komórek nowotworowych w kikucie oskrzela) a twój stopień zaawansowania nowotworu w badaniu histopatologicznym określono jako IB lub wyższy, a lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do chemioterapii uzupełniającej. Polega ona na podaniu dożylnie 3 lub 4 cykli według schematu cisplatyna w dawce 75 mg/m2 w dniu 1. i winorelbina w dawce 30 mg/m2 w dniu 1. i 8. każdego 21-dniowego cyklu. Chemioterapia uzupełniajaca powinna się rozpocząć w ciągu 6 tygodni od zabiegu chirurgicznego.

ZABIEG OPERACYJNY ->Hist-pat pooperacyjny IA Zwiń Rozwiń

Jeżli zakończyłeś leczenie radykalne (zabieg operacyjny +/- chemioterapia czy radioterapia uzupełniająca lub chemioradioterapia radykalna +/- immunoterapia konsolidująca) powinienieś zgłaszac się na wizyty kontrolne u onkologa. Będą miały one na celu przede wszystkim jak najwczesniejsze wykrycie nawrotu choroby, ale także wykrycie drugiego, niezależnego nowotworu. Wizyty u onkologa pomoga także w identyfikacji ewentualnych powikłań leczenia onkologicznego. Podstawowym badaniem, które będzie u ciebie wykonywane, jest tomografia komputerowa klatki piersiowej. Powinna ona być wykonywana:
– co 6 – 12 miesięcy w pierwszych 2 latach po zakończeniu leczenia
– co 12 miesięcy od 3 do 5 roku po zakończeniu leczenia
Pamietaj, że w zalezności od zgłaszanych objawów lekarz może zlecić także dodatkowe badania, które pozwolą potwierdzić lub wykluczyć obecność wznowy czy przerzutów.
W przypadku leczenia paliatywnego (w IV stopniu zaawansowania) schemat wizyt kontrolnych i wykonywane badania będą dostosowane indywidualnie do twojej sytuacji klinicznej

EGFR- Zwiń Rozwiń

Jeśli twój zabieg chirurgiczny był radykalny (nie znaleziono komórek nowotworowych w kikucie oskrzela) a twój stopień zaawansowania nowotworu w badaniu histopatologicznym określono jako IB lub wyższy, a lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do chemioterapii uzupełniającej. Polega ona na podaniu dożylnie 3 lub 4 cykli według schematu cisplatyna w dawce 75 mg/m2 w dniu 1. i winorelbina w dawce 30 mg/m2 w dniu 1. i 8. każdego 21-dniowego cyklu. Chemioterapia uzupełniajaca powinna się rozpocząć w ciągu 6 tygodni od zabiegu chirurgicznego.
W niektórych przypadkach, np. w przypadku nieradykalnego zabiegu operacyjnego (obecność komórek nowotworowych w linii cięcia) lekarz prawdopodobnie zakwalifikuje się dodatkowo do radioterapii uzupełniającej.

EGFR+ Zwiń Rozwiń

Jeśli twój zabieg chirurgiczny był radykalny (nie znaleziono komórek nowotworowych w kikucie oskrzela) a twój stopień zaawansowania nowotworu w badaniu histopatologicznym określono jako IB lub wyższy, a lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do chemioterapii uzupełniającej. Polega ona na podaniu dożylnie 3 lub 4 cykli według schematu cisplatyna w dawce 75 mg/m2 w dniu 1. i winorelbina w dawce 30 mg/m2 w dniu 1. i 8. każdego 21-dniowego cyklu. Chemioterapia uzupełniajaca powinna się rozpocząć w ciągu 6 tygodni od zabiegu chirurgicznego.
W niektórych przypadkach, np. w przypadku nieradykalnego zabiegu operacyjnego (obecność komórek nowotworowych w linii cięcia) lekarz prawdopodobnie zakwalifikuje się dodatkowo do radioterapii uzupełniającej.
Jeśli została u ciebie wykryta mutacja aktywująca w genie EGFR i lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do uzupełniającego leczenia celowanego (ukierunkowanego molekularnie) ozymertynibem w dawce dobowej 80 mg. Leczenie będzie prowadzone przez okres maksymalnie 36 miesięcy (3 lat) lub do progresji choroby albo nieakceptowalnej toksyczności.

Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do leczenia radykalnego – skojarzonej jednoczasowej chemioradioterapii, a w przypadku co najmniej stabilizacji choroby także do konsolidującej immunoterapii durwalumabem.
Potwierdzenie co najmniej stabilizacji choroby musi być dokonane w ciągu 6 tygodni (nie później niż po 6 tygodniach) od zakończenia chemioradioterapii.

Zaburzenia molekularne -> ROS1+ Zwiń Rozwiń

Jeśli kwalifikujesz się do leczenia prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do terapii celowanej (leczenia ukierunkowanego molekularnie). Lekarz zaproponuje ci leczenie
– kryzotynibem w dawce 250 mg dwa razy na dobę
Leczenie prowadzi się w sposób ciągły do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie stosować można także po progresji choroby, pod warunkiem, że nowa zmiana pojawia się w obrębie OUN i zostanie poddana leczeniu miejscowemu (radioterapii) i w przypadku gdy nie powoduje istotnego pogorszenia stanu ogólnego chorego oraz gwałtownych objawów klinicznych.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii

Zaburzenia molekularne – ALT + Zwiń Rozwiń

Jeśli kwalifikujesz się do leczenia prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do terapii celowanej (leczenia ukierunkowanego molekularnie). Lekarz ma do wyboru jeden z kilku leków celowanych:
– alektynib w dawce 600 mg dwa razy na dobę (lek II generacji)
– brygatynib w dawce 90 mg/dobę przez pierwszy tydzień, następnie 180 mg a dobę (lek II generacji)
– cerytynib w dawce 450 mg/dobę (lek II generacji)
– kryzotynib w dawce 250 mg dwa razy na dobę
Obecnie w leczeniu pierwszej linii stosuje się najczęściej leki II generacji z uwagi na ich penetracje przez barierę krew-mózg oraz wyskoką aktywność w obrębie mózgowia
Leczenie prowadzi się w sposób ciągły do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie stosować można także po progresji choroby, pod warunkiem, że nowa zmiana pojawia się w obrębie OUN i zostanie poddana leczeniu miejscowemu (radioterapii) i w przypadku gdy nie powoduje istotnego pogorszenia stanu ogólnego chorego oraz gwałtownych objawów klinicznych.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii

Zaburzenia molekularne -> EFGR Zwiń Rozwiń

eśli kwalifikujesz się do leczenia prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do terapii celowanej (leczenia ukierunkowanego molekularnie). Lekarz ma do wyboru jeden z kilku leków celowanych:
– ozymertynib w dawce 80 mg/dobę (lek III generacji)
– afatynib w dace 40 mg/dobę (lek II generacji)
– dakomitynib w dawce 45 mg/dobę (lek II generacji)
– gefitynib w dawce 250 mg/dobę (lek I generacji)
– erlotynib w dawce 150 mg/dobę (lek I generacji)
Obecnie w leczeniu pierwszej linii stosuje się najczęściej lek III generacji z uwagi na jego penetracje przez barierę krew-mózg oraz wyskoką aktywność w obrębie mózgowia
Leczenie prowadzi się w sposób ciągły do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie stosować można także po progresji choroby, pod warunkiem, że nowa zmiana pojawia się w obrębie OUN i zostanie poddana leczeniu miejscowemu (radioterapii) i w przypadku gdy nie powoduje istotnego pogorszenia stanu ogólnego chorego oraz gwałtownych objawów klinicznych.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii.

PD-L1 ≥ 50% Zwiń Rozwiń

Jeśli kwalifikujesz się do leczenia prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do immunoterapii pembrolizumabem
Pembrolizumab w dawce 200 mg co 3 tygodnie lub w dawce 400 mg co 6 tygodni we wlewie dozylnym trwajacym 30 minut. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystapienia nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii

PD-L1 < 50% Zwiń Rozwiń

Jeśli kwalifikujesz się do leczenia prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do chemioimmunoterapii (skojarzenie chemioterapii z pembrolizumabem)
Karboplatyna AUC 6 ml*min/ml w dniu 1. w skojarzeniu z paklitakselem w dawce 75 mg/m2 w dniu 1. każdego 21-dniowego cyklu plus pembrolizumab w dawce 200 mg – 4 podania, a następnie leczenie podtrzymujące pembrolizumabem w dawce 200 mg co 3 tygodnie lub w dawce 400 mg co 6 tygodni we wlewie dożylnym trwajacym 30 minut. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii.

Przeciwskazania do immunoterapii Zwiń Rozwiń

W przypadku przeciwwskazań do immunoterapii lub braku MOŻLIWOŚCI oznaczenia statusu ekspresji PD-L1 lekarz prawdopodobnie zakwalifikuje cię do chemioterapii opartej na pochodnych platyny bądź do terapii jednym cytostatykiem (monoterapia).

OBECNOŚĆ ZABURZEŃ MOLEKULARNYCH -> EGFR+ Zwiń Rozwiń

Jeśli kwalifikujesz się do leczenia prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do terapii celowanej (leczenia ukierunkowanego molekularnie). Lekarz ma do wyboru jeden z kilku leków celowanych:
– ozymertynib w dawce 80 mg/dobę (lek III generacji)
– afatynib w dace 40 mg/dobę (lek II generacji)
– dakomitynib w dawce 45 mg/dobę (lek II generacji)
– gefitynib w dawce 250 mg/dobę (lek I generacji)
– erlotynib w dawce 150 mg/dobę (lek I generacji)
Obecnie w leczeniu pierwszej linii stosuje się najczęściej lek III generacji z uwagi na jego penetracje przez barierę krew-mózg oraz wyskoką aktywność w obrębie mózgowia
Leczenie prowadzi się w sposób ciągły do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie stosować można także po progresji choroby, pod warunkiem, że nowa zmiana pojawia się w obrębie OUN i zostanie poddana leczeniu miejscowemu (radioterapii) i w przypadku gdy nie powoduje istotnego pogorszenia stanu ogólnego chorego oraz gwałtownych objawów klinicznych.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii.

OBECNOŚĆ ZABURZEŃ MOLEKULARNYCH -> ALK+ Zwiń Rozwiń

Jeśli kwalifikujesz się do leczenia prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do terapii celowanej (leczenia ukierunkowanego molekularnie). Lekarz ma do wyboru jeden z kilku leków celowanych:
– alektynib w dawce 600 mg dwa razy na dobę (lek II generacji)
– brygatynib w dawce 90 mg/dobę przez pierwszy tydzień, następnie 180 mg a dobę (lek II generacji)
– cerytynib w dawce 450 mg/dobę (lek II generacji)
– kryzotynib w dawce 250 mg dwa razy na dobę
Obecnie w leczeniu pierwszej linii stosuje się najczęściej leki II generacji z uwagi na ich penetracje przez barierę krew-mózg oraz wyskoką aktywność w obrębie mózgowia.
Leczenie prowadzi się w sposób ciągły do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie stosować można także po progresji choroby, pod warunkiem, że nowa zmiana pojawia się w obrębie OUN i zostanie poddana leczeniu miejscowemu (radioterapii) i w przypadku gdy nie powoduje istotnego pogorszenia stanu ogólnego chorego oraz gwałtownych objawów klinicznych.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii

OBECNOŚĆ ZABURZEŃ MOLEKULARNYCH -> ROS1+ Zwiń Rozwiń

Jeśli kwalifikujesz się do leczenia prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do terapii celowanej (leczenia ukierunkowanego molekularnie). Lekarz zaproponuje ci leczenie
– kryzotynibem w dawce 250 mg dwa razy na dobę
Leczenie prowadzi się w sposób ciągły do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie stosować można także po progresji choroby, pod warunkiem, że nowa zmiana pojawia się w obrębie OUN i zostanie poddana leczeniu miejscowemu (radioterapii) i w przypadku gdy nie powoduje istotnego pogorszenia stanu ogólnego chorego oraz gwałtownych objawów klinicznych.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii.

BEZ ZABURZEŃ Zwiń Rozwiń

Jeśli kwalifikujesz się do leczenia prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do immunoterapii pembrolizumabem
Pembrolizumab w dawce 200 mg co 3 tygodnie lub w dawce 400 mg co 6 tygodni we wlewie dozylnym trwajacym 30 minut. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystapienia nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii

Jeśli kwalifikujesz się do leczenia prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do chemioimmunoterapii (skojarzenie chemioterapii z pembrolizumabem)
Karboplatyna AUC 6 ml*min/ml w dniu 1. w skojarzeniu z paklitakselem w dawce 75 mg/m2 w dniu 1. każdego 21-dniowego cyklu plus pembrolizumab w dawce 200 mg – 4 podania, a następnie leczenie podtrzymujące pembrolizumabem w dawce 200 mg co 3 tygodnie lub w dawce 400 mg co 6 tygodni we wlewie dożylnym trwajacym 30 minut. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii.

W przypadku przeciwwskazań do immunoterapii lub braku MOŻLIWOŚCI oznaczenia statusu ekspresji PD-L1 lekarz prawdopodobnie zakwalifikuje cię do chemioterapii opartej na pochodnych platyny bądź do terapii jednym cytostatykiem (monoterapia).

Leczenie chirurgiczne Zwiń Rozwiń

Ten rodzaj leczenia polega na operacyjnym usunięciu całego obszaru, w którym znajdują się komórki nowotworowe. Chirurg usuwa także okoliczne węzły chłonne. Zależnie od rozległości procesu nowotworowego podczas operacji chirurg może usunąć:

• część płuca (resekcja klinowa lub usunięcie segmentu płuca): chirurg usuwa część płuca zawierającą nowotwór,

• płat płuca (lobektomia): chirurg usuwa nowotwór z całym płatem płuca. Jest to najczęstszy typ operacji usunięcia raka płuca (czasami wykonywana jest tzw. bilobektomia, czyli wycięcie dwóch płatów płuca – w przypadku trzypłatowego płuca prawego),

• całość płuca (pneumonektomia): chirurg usuwa całe płuco.

Radioterapia Zwiń Rozwiń

Ten sposób leczenia i niszczenia komórek raka wykorzystuje promieniowanie o wysokiej energii. Radioterapia działa tylko na komórki w obrębie leczonego obszaru.

W przypadku raka płuca najczęściej stosuje się napromienianie z zewnątrz (tzw. radioterapia wiązkami zewnętrznymi, inaczej teleradioterapia). Jeżeli radioterapia ma charakter radykalny zazwyczaj prowadzona jest przez kilka tygodni, zwykle pięć dni tygodniowo.

Brachyterapia to radioterapia wewnętrzna, rzadziej stosowana u chorych na raka płuca. Promieniowanie pochodzi z materiału radioaktywnego umieszczanego wewnątrz ciała. Stosowana bywa np. w przypadku dużej duszności spowodowanej guzem obturującym główne oskrzele, albo z powodu krwioplucia z guza znajdującego się w świetle oskrzela.

U chorych na raka płuca lekarz może także zdecydowac o paliatywnym, ptrzeciwbólowym napromienianiu kośćca w przypadku obecności przerzutów.

Jeśli lekarz stwierdzi u ciebie obecność przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym może skierować cię także na napromienianie całego mózgowia (20 Gy w 5 frakcjach lub 30 Gy w 10 frakcjach) lub w przypadku mniejszej ilości zmian na radioterapię stereotaktyczną, kiedy to bezpośrednio w obszar tkanki nowotworowej dostarczana jest wysoka dawka promieniowania (tzw. radiochirurgia lub cyber nóż)

Jeśli chorujesz na raka drobnokomórkowego płuca, a po chemioterapii (lub chemioradioterapii czy chemioimmunoterapii) lekarz nie stwierdzi progresji choroby prawdopodobnie skieruje cię na profilaktyczne napromienianie mózgowia (20 Gy w 5 frakcjach lub 30 Gy w 10 frakcjach)

Terapia celowana Zwiń Rozwiń

Jest też nazywana leczeniem ukierunkowanym molekularnie. Polega na stosowaniu leków blokujących cele odpowiedzialne za powstanie nowotworu i prowadzi do blokowania wzrostu lub rozprzestrzeniania się komórek nowotworowych. Ten rodzaj terapii jest stosowany w przypadku rozpoznania zaawansowanego (stadium uogólnienia) niedrobnokomórkowego raka płuca. Dodatkowo w przypadku stwierdzenia mutacji w genie EGFR, terapię celowaną stosuje się również jako uzupełnienie zabiegu chirurgicznego w przypadku wczesnego stadium zaawansowania.

Obecnie w raku płuca dostepne są doustne, drobnoczasteczkkowe inhibitory kinaz tyrozynowych:

– EGFR

– ALK

– ROS1,

a obecność zaburzeń molekularnych w tych genach (tj. mutacji w genie EGFR, rearanżacji w genie ALK czy ROS1) należą do obowiązkowych badań diagnostycznych u chorych na niepłaskonabłonkowego raka płuca. Oprócz tych zaburzeń molekularnych, które powinny być oznaczane rutynowo (rak niepłaskonabłonkowy) istnieje szereg zaburzeń molekularnych, dla których opracowano skuteczne terapie, które jednak nie są dotychczas refundowane (zaburzenia w genach MET, RET, NTRK, KRAS, HER2). Można je wykryć w badaniu sekwencjonowania nowej generacji (ang. next generation sequencing, NGS).

Immunoterapia Zwiń Rozwiń

Immunoterapia nie działa bezpośrednio na komórki nowotworowe, tylko aktywuje naturalne siły obronne organizmu pobudzając układ immunologiczny. Z tego powodu ta terapia wiąże się z mniejszą liczbą skutków ubocznych charakterystycznych dla klasycznej chemioterapii,

To jest stosunkowo młoda dziedzina terapii i z tego względu bardzo ważne jest, by leczyć się w ośrodkach, w których lekarze onkolodzy mają doświadczenie w jej stosowaniu i wiedzą jak szybko reagować w przypadku występujących skutków ubocznych. Zazwyczaj jest ich mniej niż przy podawaniu chemioterapii, ale są one inne i wymagają innej reakcji. Terapia lekami immunologicznymi daje też szansę na dobrą jakość życia w trakcie leczenia.

W Polsce jest coraz więcej pacjentów, którzy dzięki tej terapii żyją z rakiem płuca ponad 5 lat i dłużej. Podkreślamy jednocześnie, że ten rodzaj terapii nie jest dla każdego i jego zastosowanie zależy od ogólnego stanu chorego, od występowania innych chorób, od rodzaju raka płuca i jego stadium. Na wszystkie pytania odpowie Ci Twój lekarz prowadzący i pamiętaj, że masz prawo do uzyskania wszystkich informacji i odpowiedzi na swoje pytania.

Radiochemioterapia Zwiń Rozwiń

U chorych na miejscowo zaawansowanego (III stopień zaawansowania) nieoperacyjnego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) leczeniem z wyboru jest radykalna jednoczasowa radiochemioterapia oparta na pochodnych platyny.

Sekwencyjna radiochemioterapia dopuszczalna jest w przypadku uzasadnionego klinicznie braku możliwości przeprowadzenia równoczesnej radiochemioterapii.

Chemioimmunoterapia Zwiń Rozwiń

Chemioimmunoterapia jest połączeniem dwóch metod terapii: chemioterapii wielolekowej opartej na pochodnych platyny — leczenie za pomocą cytostatyków, które działają bezpośrednio na DNA komórek, zabijając je w mechanizmie cytostatycznym oraz immunoterapii, która modyfikuje odpowiedź odpornościową organizmu skierowaną przeciwko nowotworowi.

Taka metoda terapeutyczna stosowana jest obecnie nie tylko w niedrobnokomórkowym, ale także w drobnokomórkowym raku płuca

Follow-up czyli obserwacja po leczeniu Zwiń Rozwiń

Jeżeli zakończyłeś leczenie radykalne (zabieg operacyjny +/- chemioterapia czy radioterapia uzupełniająca lub chemioradioterapia radykalna +/- immunoterapia konsolidująca) powinienieś zgłaszac się na wizyty kontrolne u onkologa. Będą miały one na celu przede wszystkim jak najwczesniejsze wykrycie nawrotu choroby, ale także wykrycie drugiego, niezależnego nowotworu. Wizyty u onkologa pomoga także w identyfikacji ewentualnych powikłań leczenia onkologicznego. Podstawowym badaniem, które będzie u ciebie wykonywane, jest tomografia komputerowa klatki piersiowej. Powinna ona być wykonywana:

– co 6 – 12 miesięcy w pierwszych 2 latach po zakończeniu leczenia

– co 12 miesięcy od 3 do 5 roku po zakończeniu leczenia

Pamietaj, że w zalezności od zgłaszanych objawów lekarz może zlecić także dodatkowe badania, które pozwolą potwierdzić lub wykluczyć obecność wznowy czy przerzutów.

W przypadku leczenia paliatywnego (w IV stopniu zaawansowania) schemat wizyt kontrolnych i wykonywane badania będą dostosowane indywidualnie do twojej sytuacji klinicznej

Jak wygląda leczenie raka płuca?

Schematy leczenia raka płuca

Poznaj jakie są typy leczenia raka płuca