Ostatnia aktualizacja: 11 marca 2024
Jak się poprawnie diagnozuje raka nerki i jakie badania wykonać?
Jak już wiesz, rak nerki najczęściej jest wykrywany w przeglądowym badaniu USG jamy brzusznej zleconym z różnych niespecyficznych powodów (ból, ucisk jamy brzusznej i miednicy lub ogólnych jak osłabienie, spadek masy ciała) przez lekarza pierwszego kontaktu czy innego specjalistę lub wręcz z inicjatywy samego chorego.
Lekarzem, do którego należy się zgłosić z podejrzeniem tego nowotworu, jest urolog. To on przeprowadzi właściwy proces diagnostyczny i podejmie, wspólnie z onkologiem i radioterapeutą, decyzje o wyborze metody leczenia.
Rodzaj i zakres badań diagnostycznych, jakie należy wykonać w celu wykrycia lub potwierdzenia raka nerki jest typowy dla większości nowotworów i obejmuje głównie badania obrazowe.
Zbieraj i przechowuj (w kolejności chronologicznej) wyniki przeprowadzonych badań. W onkologii jest niezwykle istotne porównywanie kolejnych badań ze sobą.
Badania zlecane w celu potwierdzenia obecności nowotworu i określenia stopnia zaawansowania procesu nowotworowego
Poniżej znajdziesz badania pod kątem raka nerki, które może zlecić lekarz.
Pamiętaj, że badania dobierane są do indywidualnych potrzeb i sytuacji pacjenta. Nie wszystkie z nich muszą zostać wykonane w każdym przypadku.
Badania obrazowe w postaci USG, CT i MR wykonywane i opisywane są przez specjalistów radiologii i pozwalają na wykrycie oraz najczęściej ustalenie charakteru opisanych zmian odnośnie do złośliwości i często również typu histologicznego. Wykonanie tych badań obejmujących obie największe jamy ciała, czyli klatkę piersiową i jamę brzuszną z miednicą, pozwala również na ocena zaawansowania choroby pod katem obecności przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych oraz przerzutów odległych w innych narządach i okolicach, jak płuca, wątroba czy układ kostny.
Badania rozszerzone, na które lekarz może skierować pacjenta na podstawie obrazu klinicznego:
Dodatkowe badania
Po potwierdzeniu nowotworowego charakteru, co związane jest z wynikiem badania histopatologicznego, u pacjentów z obecnością przerzutów odległych niezbędne jest wykonanie określonych badań laboratoryjnych. Na ich podstawie których można określić, do której grupy rokowniczej według skali IMDC chory należy i w konsekwencji jakie leczenie systemowe można u niego przeprowadzić.
Możliwe badania laboratoryjne:
- poziom hemoglobiny
- poziom płytek krwi
- poziom granulocytów obojętnochłonnych
- skorygowany poziom wapnia w surowicy
Również podstawowe badania radiologiczne jak zdjęcia rentgenowskie jamy brzusznej mogą być pomocne przy uzyskaniu prawidłowej diagnozy.
Jak się przygotować do wizyty u lekarza?
Aby Twoja wizyta u lekarza przebiegła sprawnie, ważne abyś był/a odpowiednio przygotowany/a. Ułóż, najlepiej w porządku chronologicznym, całą dostępną dokumentację. Nawet, gdy może Ci się wydawać, że niektóre badania nie są potrzebne, weź je ze sobą; lekarz zadecyduje, czy weźmie pod uwagę informacje w nich zawarte. Do dokumentacji należą, m.in. wypisy ze szpitala, badania laboratoryjne i obrazowe, konsultacje innych lekarzy specjalistów oraz Twoja grupa krwi.
Możesz założyć sobie specjalny segregator, w którym będziesz zbierać wyniki i informacje. Dokumentację najlepiej umieszczać w koszulkach w segregatorze, a każdą koszulkę osobno oznaczyć. Najlepiej przygotuj też komplet kserokopii lub scanów badań i dokumentów, które będziesz mógł/a zostawić u lekarza.
Ważne jest, aby przemyśleć dotychczasowy przebieg choroby, tj., kiedy zaczęły się objawy; co spowodowało, że zgłosiłaś się do specjalisty; choroby onkologiczne występujące w rodzinie. Zbierz także informacje na temat: Twoich innych chorób; leków, które przyjmujesz (w dawkach); przebytych zabiegów operacyjnych.
Pacjent/tka, która współpracuje z lekarzem, mówi o swoich problemach, zapisuje sobie wcześniej pytania, które ją nurtują – to pacjentka dobrze przygotowana. Wtedy, w trakcie wizyty, jesteśmy w stanie maksymalnie spożytkować czas, który mamy.
Pamiętaj, że możesz pójść na wizytę w towarzystwie bliskiej osoby, która może zapamiętać przekazane przez lekarza informacje i wesprzeć Cię.
Lekarz może założyć Ci kartę Dilo. Jest to karta diagnostyki i leczenia onkologicznego. Wydaje się ją osobie, u której padło podejrzenie nowotworu złośliwego lub przypuszczenia potwierdziła diagnoza i terapia onkologiczna jest już w toku. Karta Dilo pozwoli na przeprowadzenie wszystkich niezbędnych badań diagnostycznych bez zbędnej zwłoki.
Jeżeli Twoje wyniki badań obrazowych okazały się niepokojące i stwierdzono w nich obecność zmian sugerujących raka nerki, konieczne będzie potwierdzenie nowotworu badaniem histopatologicznym próbek uzyskanych drogą biopsji lub preparatu po częściowej lub całościowej nefrektomii (zabiegu usunięcia nerki).
Potrzebujesz pomocy? Skorzystaj z naszej INFOLINII – tel. 22 105 55 30
W naszej infolinii dla pacjentek i pacjentów onkologicznych oraz ich rodzin, pracują osoby z odpowiednim przygotowanym psychologicznym i merytorycznym – pomogą Ci rozwiązać różne problemy. W środy możesz skorzystać z porad coacha kryzysowego, we czwartki i w piątki – również dietetyczki. Dzwoń od poniedziałku do piątku w godz. 17:00 – 19:00, tel. 22 105 55 30
Rokowanie w przypadku raka nerki zależy od stopnia zaawansowania klinicznego oraz jego budowy histopatologicznej.
W przypadku chorych z nowotworem w I stopniu zaawansowania 5-letnie przeżycie wynosi 80-90%, dla chorych z nowotworem o II stopniu zaawansowania – 50-70%, dla chorych z nowotworem o III stopniu zaawansowania – 20-30% i dla chorych z nowotworem w najbardziej zaawansowanym stadium (stopień IV) przeżycie 5-letnie wynosi około 5%.
Możesz zabezpieczyć płodność!
Po otrzymaniu diagnozy, ale przed rozpoczęciem leczenia, warto porozmawiać z lekarzem o możliwościach zabezpieczenia płodności. Leczenie onkologiczne i sama choroba mają negatywny wpływ na układ rozrodczy, ale nie muszą przekreślać Twoich szans na rodzicielstwo. Więcej informacji na ten temat znajdziesz na stronie: MamRakaChceDziecko.pl.