Ostatnia aktualizacja: 29 lutego 2024
Jak się diagnozuje chłoniaki indolentne?
Specjalistami, którzy zajmują się rozpoznawaniem i leczeniem chłoniaków indolentnych są lekarze hematolodzy i onkolodzy. Jak pisaliśmy wcześniej, w przypadku tego typu nowotworów, wielu chorujących przez wiele lat nie obserwuje objawów ogólnych, takich jak zmniejszenie masy ciała, nocne poty czy stany podgorączkowe. Zwiastunami choroby mogą być natomiast odchylenia widoczne w badaniu morfologii krwi obwodowej lub nieprawidłowości opisywane w badaniach obrazowych (USG jamy brzusznej, tomografii komputerowej) – to z ich powodu chorzy najczęściej trafiają do lekarza. Gdy specjalista podejrzewa chorobę nowotworową, kieruje pacjenta lub pacjentkę na dokładne badania diagnostyczne, umożliwiające jej rozpoznanie lub wykluczenie.
Zbieraj i przechowuj (w kolejności chronologicznej) wyniki przeprowadzonych badań. Niezwykle istotne jest porównywanie kolejnych badań ze sobą. W przypadku chłoniaków indolentnych bardzo często po rozpoznaniu następuje okres obserwacji tzw. watch and wait (czekaj i patrz). Leczenie chłoniaków indolentnych nie zawsze rozpoczyna się od momentu rozpoznania, tylko po pojawieniu się wskazań do terapii.
Poniżej znajdziesz badania, które może zlecić lekarz pod kątem diagnozy chłoniaków indolentnych.
Pamiętaj, że badania dobierane są do indywidualnych potrzeb i sytuacji pacjenta. Nie wszystkie z nich muszą zostać wykonane w każdym przypadku.
Stopnie oceny zaawansowania klinicznego chłoniaków indolentnych
Po otrzymaniu wszystkich wyników badań lekarz będzie w stanie dokonać ostatecznego rozpoznania choroby, ocenić stopień jej zaawansowania klinicznego i określić wskazania do leczenia.
W przypadku chłoniaków indolentnych stopień zaawansowania choroby ocenia się na podstawie zmodyfikowanej w Lugano skali z Ann Arbor, oraz różnych innych skal, wchodzących w skład wskaźników prognostycznych (np. dla chłoniaka limfoplazmocytowego IPSSWM, dla chłoniaka grudkowego FLIPI, FLIPI2). W oparciu o tę skalę lekarze oceniają stopień zaawansowania choroby i na tej podstawie decydują, czy włączyć leczenie czy nie. Każdy chłoniak ma swoje kryteria decydujące o włączeniu leczenia.
Skala zaawansowania klinicznego z Ann Arbor, zmodyfikowana w Lugano
Stopień I – zajęty jeden węzeł chłonny lub jedna grupa przyległych węzłów chłonnych, lub pojedyncza zmiana pozawęzłowa bez zajęcia węzłów chłonnych.
Stopień II – zajęte przynajmniej 2 lub więcej węzłów chłonnych po tej samej stronie przepony, lub stopień I lub II dla zmian węzłowych z ograniczonym zajęciem narządu pozawęzłowego przez ciągłość.
Stopień III – zajęte węzły chłonne po obu stronach przepony lub węzły chłonne powyżej przepony z równoczesnym zajęciem śledziony.
Stopień IV – zajęcie narządu pozalimfatycznego nie przez ciągłość z zajętymi węzłami chłonnymi.
Migdałki, pierścień Waldeyera uznaje się za tkankę węzłową. Na podstawie J Clin, Oncol, 2014; 32: 3059 – 3067.
Potrzebujesz pomocy? Skorzystaj z naszej INFOLINII – tel. 22 105 55 30 od poniedziałku do piątku w godz. 17:00-19:00
W naszej infolinii dla pacjentek i pacjentów onkologicznych oraz ich rodzin pracują osoby z odpowiednim przygotowanym psychologicznym i merytorycznym – pomogą Ci rozwiązać różne problemy. W środy możesz skorzystać z porad interwentki kryzysowej, w czwartki i w piątki – również dietetyczki. Od wtorku do czwartku (w godz. 17:00-20:00) dyżuruje także koordynator onkologiczny.
Jak się przygotować do wizyty u lekarza?
Aby Twoja wizyta u lekarza przebiegła sprawnie, ważne abyś był/a odpowiednio przygotowany/a. Ułóż, najlepiej w porządku chronologicznym, całą dostępną dokumentację. Nawet, gdy może Ci się wydawać, że niektóre badania nie są potrzebne, weź je ze sobą; lekarz zadecyduje, czy weźmie pod uwagę informacje w nich zawarte. Do dokumentacji należą, m.in. wypisy ze szpitala, badania laboratoryjne i obrazowe, konsultacje innych lekarzy specjalistów oraz Twoja grupa krwi.
Możesz założyć sobie specjalny segregator, w którym będziesz zbierać wyniki i informacje. Dokumentację najlepiej umieszczać w koszulkach w segregatorze, a każdą koszulkę osobno oznaczyć.
Ważne jest, aby przemyśleć dotychczasowy przebieg choroby, tj., kiedy zaczęły się objawy; co spowodowało, że zgłosiłaś się do specjalisty; choroby onkologiczne występujące w rodzinie. Zbierz także informacje na temat: Twoich innych chorób; leków, które przyjmujesz (w dawkach); przebytych zabiegów operacyjnych oraz informacje o szczepieniach ochronnych. Na pierwszą wizytę zabierz też ze sobą WSZYSTKIE badania laboratoryjne jakie znajdziesz w domu oraz w swojej dokumentacji medycznej u lekarz rodzinnego.
Pacjent/tka, która współpracuje z lekarzem, mówi o swoich problemach, zapisuje sobie wcześniej pytania, które ją nurtują – to pacjentka dobrze przygotowana. Wtedy, w trakcie wizyty, jesteśmy w stanie maksymalnie spożytkować czas, który mamy.
Pamiętaj, że możesz pójść na wizytę w towarzystwie bliskiej osoby, która może zapamiętać przekazane przez lekarza informacje i wesprzeć Cię.
Przed rozpoczęciem leczenia możesz zabezpieczyć płodność!
Po otrzymaniu diagnozy, ale przed rozpoczęciem leczenia, warto porozmawiać z lekarzem o możliwościach zabezpieczenia płodności. Leczenie onkologiczne i sama choroba mają negatywny wpływ na układ rozrodczy, ale nie muszą przekreślać Twoich szans na rodzicielstwo. Więcej informacji na ten temat znajdziesz na stronie: MamRakaChceDziecko.pl.
Fundacja Pokonaj Chłoniaka, jeden z rozdziałów poradnika „Chłoniak to nie wyrok” , poświęciła kwestiom zachowania płodności u pacjentek i pacjentów chorujących na chłoniaki. Rozdział w formie PDF możesz pobrać tutaj.