Ostatnia aktualizacja: 29 lutego 2024
Jak się diagnozuje nowotwory mieloproliferacyjne?
Jeśli zauważasz u siebie niepokojące objawy, o których mowa na poprzedniej stronie, w pierwszej kolejności zgłoś się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Objawy nowotworów mieloproliferacyjnych to tzw. objawy niespecyficzne i mogą występować także w przebiegu wielu innych chorób. W przypadku tych nowotworów zdarza się, że objawy mogą na dłuższy czas wyprzedzać pojawienie się zaburzeń w badaniach krwi! Dlatego lekarz rodzinny jest często zmuszony kilkukrotnie powtórzyć badania, zanim podejmie dalsze decyzje. Największy niepokój zwykle budzi utrzymywanie się podwyższonych lub obniżonych wartości krwinek w kolejnych badaniach morfologii, powiększenie śledziony, wątroby czy incydenty zatorowo-zakrzepowe o niejasnym pochodzeniu. Jeśli lekarz rodzinny, na podstawie objawów klinicznych oraz wstępnej diagnostyki, wysunie podejrzenie choroby nowotworowej, wystawi Ci skierowanie do lekarza hematologa.
Zbieraj i przechowuj (w kolejności chronologicznej) wyniki przeprowadzonych badań. Niezwykle istotne jest porównywanie kolejnych badań ze sobą. W przypadku nowotworów mieloproliferacyjnych, u pacjentów niskiego ryzyka często po rozpoznaniu następuje okres obserwacji tzw. watch and wait (czekaj i patrz). Leczenie nie zawsze rozpoczyna się od momentu rozpoznania, tylko po pojawieniu się wskazań do terapii.
Poniżej znajdziesz badania, które może zlecić lekarz pod kątem diagnozy nowotworów mieloproliferacyjnych.
Pamiętaj, że badania dobierane są do indywidualnych potrzeb i sytuacji pacjenta. Nie wszystkie z nich muszą zostać wykonane w każdym przypadku.
Kryteria diagnostyczne dla nowotworów mieloproliferacyjnych
Po otrzymaniu wszystkich wyników badań lekarz będzie w stanie dokonać ostatecznego rozpoznania choroby. Dokona tego w oparciu o kryteria diagnostyczne, odrębne dla każdego typu nowotworu.
Potrzebujesz pomocy? Skorzystaj z naszej INFOLINII – tel. 22 105 55 30 od poniedziałku do piątku w godz. 17:00-19:00
W naszej infolinii dla pacjentek i pacjentów onkologicznych oraz ich rodzin pracują osoby z odpowiednim przygotowanym psychologicznym i merytorycznym – pomogą Ci rozwiązać różne problemy. W środy możesz skorzystać z porad interwentki kryzysowej, w czwartki i w piątki – również dietetyczki. Od wtorku do czwartku (w godz. 17:00-20:00) dyżuruje także koordynator onkologiczny.
Jak się przygotować do wizyty u lekarza?
Aby Twoja wizyta u lekarza przebiegła sprawnie, ważne abyś był/a odpowiednio przygotowany/a. Ułóż, najlepiej w porządku chronologicznym, całą dostępną dokumentację. Nawet, gdy może Ci się wydawać, że niektóre badania nie są potrzebne, weź je ze sobą; lekarz zadecyduje, czy weźmie pod uwagę informacje w nich zawarte. Do dokumentacji należą, m.in. wypisy ze szpitala, badania laboratoryjne i obrazowe, konsultacje innych lekarzy specjalistów oraz Twoja grupa krwi.
Możesz założyć sobie specjalny segregator, w którym będziesz zbierać wyniki i informacje. Dokumentację najlepiej umieszczać w koszulkach w segregatorze, a każdą koszulkę osobno oznaczyć.
Ważne jest, aby przemyśleć dotychczasowy przebieg choroby, tj., kiedy zaczęły się objawy; co spowodowało, że zgłosiłaś się do specjalisty; choroby onkologiczne występujące w rodzinie. Zbierz także informacje na temat: Twoich innych chorób; leków, które przyjmujesz (w dawkach); przebytych zabiegów operacyjnych oraz informacje o szczepieniach ochronnych. Na pierwszą wizytę zabierz też ze sobą WSZYSTKIE badania laboratoryjne jakie znajdziesz w domu oraz w swojej dokumentacji medycznej u lekarz rodzinnego.
Pacjent/tka, która współpracuje z lekarzem, mówi o swoich problemach, zapisuje sobie wcześniej pytania, które ją nurtują – to pacjentka dobrze przygotowana. Wtedy, w trakcie wizyty, jesteśmy w stanie maksymalnie spożytkować czas, który mamy.
Pamiętaj, że możesz pójść na wizytę w towarzystwie bliskiej osoby, która może zapamiętać przekazane przez lekarza informacje i wesprzeć Cię.
Przed rozpoczęciem leczenia możesz zabezpieczyć płodność!
Po otrzymaniu diagnozy, ale przed rozpoczęciem leczenia, warto porozmawiać z lekarzem o możliwościach zabezpieczenia płodności. Leczenie onkologiczne i sama choroba mają negatywny wpływ na układ rozrodczy, ale nie muszą przekreślać Twoich szans na rodzicielstwo. Więcej informacji na ten temat znajdziesz na stronie: MamRakaChceDziecko.pl.