Jak wygląda leczenie raka endometrium (trzonu macicy)?

Łatwo poczuć zagubienie w trakcie leczenia, dlatego pozwól, że poprowadzimy Cię krok po kroku. Ważne, abyś pamiętał/a, że każda choroba jest inna. Znajdziesz tu informacje zgodne z aktualną wiedzą medyczną. Pamiętaj, aby nie porównywać się z innymi pacjentami, ponieważ przebieg leczenia każdej osoby jest inny.

Sposób Twojego leczenia będzie zależał od wielu czynników: stopnia zaawansowania nowotworu, jego klasyfikacji molekularnej, typu histologicznego. Jak już wiesz, podstawową metodą leczenia raka endometrium jest leczenie operacyjne, chociaż często leczenie składa się z kilku elementów. Takie leczenie nazywamy leczeniem skojarzonym. Łączy ono chirurgię, radioterapię, chemioterapię, od niedawna immunoterapię, a także hormonoterapię.

Ścieżkę przygotowała

Pracuje w Klinice Ginekologii Onkologicznej w Narodowym Instytucie Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie – Państwowym Instytucie Badawczym w Warszawie, na oddziale zachowawczym.

dr n. med. Magdalena Kowalska specjalista ginekologii onkologicznej

Badanie histopatologiczne, czyli biopsja endometrium, dostarcza informacji o typie nowotworu i stopniu zróżnicowania histologicznego (grading). Wg FIGO rak trzonu macicy dzieli się na 3 grupy:

  • G1 – rak wysoko zróżnicowany (< 5 % utkania części litej)
  • G2 – rak średnio zróżnicowany ( 6-50% utkania części litej)
  • G3 – rak niskozróżnicowany ( > 50% utkania części litej)

Stopnie G1 i G2 wg. terminologii anglosaskiej należą do grupy low-grade, a G3 – do high-grade.

Klasyfikacja zaawansowania raka endometrium według FIGO z 2023 r.:

I – rak ściśle ograniczony do trzonu macicy i jajnika

  • I A – brak nacieku lub głębokość nacieku obejmuje mniej niż połowę mięśniówki bez lub z ogniskowym zajęciem przestrzeni limfatycznej (LVSI) lub choroba o dobrym rokowaniu
  • I A1 – nieagresywny typ histologiczny ograniczony do polipa endometrium lub ograniczony do endometrium
  • IA2 – nieagresywne typy histologiczne obejmujące mniej niż połowę mięśniówki macicy, bez lub z ogniskowym LVSI
  • IA3 – raki endometrioidalne o niskim stopniu złośliwości ograniczone do macicy i jajnika
  • IB – nieagresywne typy histologiczne z naciekiem połowy lub większej części mięśniówki macicy i brakiem lub ogniskowym LVSI
  • IC – agresywne typy histologiczne ograniczone do polipa lub endometrium

II – rak nacieka podścielisko szyjki macicy ze znacznym LVSI lub agresywnym typem histologicznym z naciekaniem mięśniówki macicy

  • IIA – naciekanie zrębu szyjki macicy przez nieagresywne typy histologiczne
  • IIB – znaczący LVSId nieagresywnych typów histologicznych
  • IIC – agresywny typ histologiczny z dowolnym zajęciem mięśniówki macicy

III – lokalne i/lub regionalne rozprzestrzenianie się nowotworu dowolnego podtypu histologicznego

  • IIIA – naciek błony surowiczej macicy, przydatków lub obu poprzez bezpośrednie rozprzestrzenienie się lub przerzuty
  • IIIA51 – rozprzestrzenianie się nowotworu do jajnika lub jajowodu (z wyjątkiem przypadków spełnienia kryteriów stopnia IA3)
  • IIIA2 – zajęcie błony surowiczej macicy lub rozprzestrzenienie się przez błonę surowiczą macicy
  • IIIB – przerzuty lub bezpośrednie rozprzestrzenienie się do pochwy i/lub przymacicza lub otrzewnej miednicy
  • IIIB1 – przerzuty lub bezpośrednie rozprzestrzenienie się do pochwy i/lub przymacicza
  • IIIB2 – przerzuty do otrzewnej miednicy
  • IIIC – przerzuty do węzłów chłonnych miednicy, okołoaortalnych lub obu
  • IIIC1 – przerzuty do węzłów chłonnych miednicy
  • III5C2 – przerzuty do okołoaortalnych węzłów chłonnych aż do naczyń nerkowych, z przerzutami lub bez przerzutów do węzłów chłonnych miednicy

IV – rozprzestrzenia się na błonę śluzową pęcherza i/lub błonę śluzową jelit i/lub powoduje przerzuty na odległość

  • IVA – naciek błony śluzowej pęcherza moczowego i/lub błony śluzowej jelit
  • IVB – przerzuty do otrzewnej jamy brzusznej poza miednicą
  • IVC – przerzuty odległe, w tym przerzuty do dowolnych węzłów chłonnych zewnątrz- lub wewnątrzbrzusznych powyżej naczyń nerkowych, płuc, wątroby, mózgu lub kości

W wyborze rodzaju leczenia uzupełniającego po leczeniu operacyjnym, poza stopniem zaawansowania, kluczową rolę odgrywa molekularna klasyfikacja raków endometrium. Ten podział na 4 grupy związany jest z różnymi zaburzeniami genetycznymi. Grupy różnią się biologią guzów, a co za tym idzie także rokowaniem dla pacjentek. Typ molekularny guza jest integralną częścią pooperacyjnego badania histopatologicznego.

Klasyfikacja molekularna raków endometrium:

  • POLE – to podjednostka katalityczna polimerazy DNA. Jest  to enzym, który bierze udział w procesach naprawczych DNA oraz replikacji. Częstość tej mutacji u pacjentek z rakiem endometrium szacuje się na 6-9% – są to z reguły osoby w młodszym wieku, z niskim indeksem masy ciała. Grupa obejmuje raki endometrium G1-G3. Obecność tej mutacji mimo występowania innych niekorzystnych czynników prognostycznych, np. głębokiego naciekania mięśniówki, niskiego zróżnicowania histologicznego, cechuje się bardzo dobrym rokowaniem, co pozwala nam na ograniczenie leczenia uzupełniającego u chorych w tej grupie.
  • MMR – oznacza mutacje w obrębie genów MMR (genów naprawy niesparowanych zasad)  lub hipermetylacją MLH1. Grupa ta stanowi 20-30 % chorych na raka endometrium, obejmuje raki endometrialne G1-G3 (mogą być związane z zespołem Lyncha). Zwykle są w niej pacjentki z wysokim indeksem masy ciała, o pośrednim rokowaniu. Odsetek 5-letnich przeżyć bez wznowy w stadium I-II sięga 80%. 
  • P53 – guzy wykazujące mutacje w obrębie genówTP53 i zwiększoną ekspresję białka p53. Nowotwory te stanowią ok 12-18 % wszystkich raków endometrium, charakteryzują się agresywnym przebiegiem i złym rokowaniem. W tej grupie obserwuje się zarówno raki surowicze, raki endometrialne G3 oraz mięsakoraki. Zwykle są rozpoznawane w zaawansowanym stadium choroby.
  • NSMP EC – raki endometrium z tzw. małą liczbą kopii, bez charakterystycznych mutacji. To 40-50% wszystkich raków endometrium, zwykle w tej grupie mamy do czynienia z rakami endometrialnymi G1-G2.

Zgodnie z klasyfikacją WHO z 2020 roku wyróżnia się 10 typów histologicznych raków endometrium:

Rak endometrioidny

Stanowi ok. 85% przypadków. Większość tego typu raków cechuje się niskim stopniem złośliwości i dobrym rokowaniem. Odsetek raków G3, z nadekspresją białka p53 oraz brakiem receptora estrogenowego sięga 10-19% i wiąże się z gorszym rokowaniem.

Rak surowiczy

Stanowi od 3 do 10% przypadków. To rak o agresywnym przebiegu i nie najlepszym rokowaniu, odpowiada za 40% zgonów z powodu raka endometrium.

Rak jasnokomórkowy

To ok. 5-10% przypadków. Są to raki o agresywnym przebiegu.

Rak niezróżnicowany

Również jest zaliczany do raków o agresywnym przebiegu.

Gruczolakorak mieszanokomórkowy

Stanowi ok. 10% przypadków, jest rakiem o agresywanym przebiegu.

Gruczolakorak z pozostałości przewodów Wolffa

To rzadki przypadek z mało znaną biologią guza.

Rak płaskonabłonkowy

To mniej niż 0.5 % przypadków, rokowania, zależne od stopnia zróżnicowania, w większości przypadków nie najlepsze.

Rak śluzowy

Rak typu jelitowego, o rokowaniu względnie dobrym przy stopniach zaawansowania I-II.

Gruczolakorak imitujący raka z przewodów Wolffa

Bardzo rzadki, zwykle rozpoznawany w zaawansowanym stadium choroby rak o agresywnym przebiegu.

Mięsakorak

Ok. 5 % przypadków, rak o agresywnym przebiegu.

Ważne!

Leczenie systemowe raka endometrium w Polsce prowadzone jest w ramach programu lekowego B.148

Schematy leczenia raka endometrium (trzonu macicy):

Leczenie operacyjne Zwiń Rozwiń

Podstawowym sposobem leczenia raka endometrium jest leczenie operacyjne. Obejmuje ono wycięcie macicy z jajnikami i jajowodami oraz limfadenektomię (wycięcie zajętych komórkami nowotworowymi węzłów chłonnych w obrębie miednicy), w oparciu o kryteria molekularne. Wskazaniami do limfadenktomii miednicznej i okołoaortalnej są:

  • raki endometrialne G1/G2, z inwazją mięśniówki powyżej 50%, z wyjątkiem pacjentek z POLEmut (ten termin oznacza mutację w genie POLE)
  • nieendometrialne raki
  • każdy typ histologiczny z TP53 abn (to jeden z podtypów molekularnych opisanych wyżej)
  • rak endometrialny G3 z wyjątkiem POLEmut (opisanym wyżej)

Brachyterapia HDR Zwiń Rozwiń

Brachyterapia to rodzaj miejscowej radioterapii. Stosuje się ją u pacjentek, które nie kwalifikują się do leczenia operacyjnego z powodu obciążeń internistycznych, w złym stanie ogólnym lub niewyrażających zgody na operację. Takie postepowanie poprawia przeżycia całkowite i czas wolny od progresji choroby. Brachyterapia ogranicza również ryzyko wznowy miejscowej jako leczenie uzupełniające po leczeniu operacyjnym.

Radioterapia lub radiochemioterapia Zwiń Rozwiń

To metody, które mogą być zastosowane w leczeniu uzupełniającym. Decyzja o radioterapii uzupełniającej zależy od typu molekularnego raka, stopnia zróżnicowania, naciekania przestrzeni limfatyczno-naczyniowej oraz przerzutów odległych. Uzupełniająca radioterapia jest, obok chemiotaerapii, metodą leczenia chorych na rak endometrium z wysokim ryzykiem nawrotu, zwłaszcza w II-IV stadiach zaawansowania. Jest również alternatywna dla pacjentek nie kwalifikujących się do leczenia operacyjnego z powód obciążeń internistyczno-kardiologicznych. Znajduje zastosowanie w nawrotach miejscowych lub w izolowanych wznowach nie kwalifikujących się do leczenia operacyjnego.

Chemioterapia Zwiń Rozwiń

Zalecana jest u pacjentek z rakiem endometrioidnym G3 oraz w przypadku raków nieendometrialnych (surowiczych, jasnokomórkowych, mięsakorakach). Schematem najczęściej stosowanym w I linii leczenia jest paklitaksel+karboplatyna. W kolejnych linach stosowana jest między innymi doksorubicyna lub paklitaksel w monoterapii. Nie ma standardów leczenia chemioterapią w nawrotach, natomiast badania randomizowane dowodzą o przewadze immunoterapii nad chemioterapią zarówno w zakresie skuteczności (odsetek obiektywnych odpowiedzi),  redukcji ryzyka nawrotu, jak i ryzyka zgonu.

Immunoterapia Zwiń Rozwiń

Stosowana jest w zaawansowanym raku endometrium (stadium ≥ IIIB), z wykluczeniem mięsaka endometrialnego. Od 1 września 2023 istnieje możliwość zastosowania immunoterapii (leku dostarlimab) zgodnie z kryteriami programu lekowego NFZ o numerze B.148 w przypadku:

  • wystąpienia progresji zaawansowanego raka endometrium w trakcie lub po zakończeniu wcześniejszego schematu chemioterapii dwulekowej zawierającego platynę;
  • obecności upośledzenia naprawy nieprawidłowo sparowanych nukleotydów (ang. mismatch repair deficient, dMMR) lub wysokiej niestabilności mikrosatelitarnej (ang. microsatellite instabilityhigh, MSIH).

Przeciwciała monoklonalne Zwiń Rozwiń

Istnieje możliwość zastosowania dodatkowego leku dołączonego do standardowej chemioterapii – trastuzumabu. Można go podawać w skojarzeniu z paklitakselem i karboplatyną u pacjentek z potwierdzonym histologicznie surowiczym rakiem endometrium i nadekspresją białka HER-2 3+ w badaniu immunohistochemicznym lub ampifikacją genu w badaniu FISH. Lek można zastosować u pacjentek w zaawansowanej chorobie (FIGO III i IV) lub w nawrotowej chorobie bez względu na pierwotne zaawansowanie. Warunkiem koniecznym jest również dobry stan osoby chorej – ECOG 0-2. Podawanie trastuzumabu można kontynuować po zakończeniu 6 cykli terapii cytotoksycznej do czasu progresji choroby lub wystąpienia niepożądanych działań ograniczających możliwość kontynuowania leczenia.

Hormonoterapia Zwiń Rozwiń

Jest korzystną opcją leczenia uzupełniającego u pacjentek z rakiem endometrioidnym G1/G2 zarówno w leczeniu uzupełniającym jak i w nawrocie choroby. Lekami z wyboru są progestageny np. ostan megestrolu w dawce 160 mg/dobę lub medrosyprogesteron w dawce 200 mg/dobę. Stosowane są również  inhibitory aromatazy, które blokują obwodową konwersję androgenów do estrogenów (pomimo usunięcia jajników lub zaniku ich funkcji, estrogeny nadal są produkowane w tkance tłuszczowej), np. letrozol 1×2.5 mg dziennie.

Gdzie szukać informacji o badaniach klinicznych?

W tej chwili nie ma jednego miejsca zbierającego tego typu informacje. Można ich szukać na stronach internetowych poszczególnych ośrodków. W zakładkach „badania kliniczne” dużych ośrodków onkologicznych można znaleźć informacje, jakie badania są aktualnie realizowane w danej instytucji. Należy pytać o takie informacje także bezpośrednio w swoim ośrodku leczącym.

https://pacjentwbadaniach.abm.gov.pl/

https://www.clinicaltrialsregister.eu/

https://clinicaltrials.gov/

Potrzebujesz pomocy? Skorzystaj z naszej INFOLINII – tel. 22 105 55 30 od poniedziałku do piątku w godz. 17:00-19:00

W naszej infolinii dla pacjentek i pacjentów onkologicznych oraz ich rodzin pracują osoby z odpowiednim przygotowanym psychologicznym i merytorycznym – pomogą Ci rozwiązać różne problemy. W środy możesz skorzystać z porad interwentki kryzysowej, w czwartki i w piątki – również dietetyczki. Od wtorku do czwartku (w godz. 17:00-20:00) dyżuruje także koordynator onkologiczny.

Diagnostyka i leczenie są skomplikowanymi kwestiami, na które składa się wiele czynników. W Twojej głowie może pojawić się wiele pytań, dlatego zachęcamy do zapoznania się z dodatkowymi materiałami:

Jak budować i wzmacniać odporność psychiczną? Webinar na Światowy Dzień Walki z Rakiem

Ja przejść przez zmiany, który przynosi choroba – w kontekście socjalnym, zawodowym i psychicznym?

Infolinia 22 105 55 30

(pon. - pt, 17.00 - 19.00)