Ostatnia aktualizacja: 10 października 2024
Jak wygląda oporność na leczenie/wznowa chłoniaków agresywnych?
Wznowa chłoniaków agresywnych polega na nawrocie objawów choroby, po uprzednio uzyskanej dobrej odpowiedzi na leczenie. O oporności mówimy wtedy, gdy choroba nie ustępuje lub nasz stan pogarsza się, mimo stosowanego leczenia. Objawy nawrotu i oporności mogą być takie same jak pierwotne objawy chłoniaka, które obserwowaliśmy przed postawieniem diagnozy. Jeśli pojawią się nowe ogniska choroby (w innym niż pierwotnie miejscu) objawy mogą być inne.
Im dłuższy minął czas od zakończenia leczenia, tym mniejsze jest ryzyko wznowy choroby!
Aby szybko móc zdiagnozować ewentualną wznowę lub oporność, po zakończeniu leczenia będziesz mieć zlecone badania kontrolne, które ocenią skuteczność zastosowanych terapii. Zwykle, poza podstawowymi badaniami laboratoryjnymi, zaleca się badanie PET. Czasem, dodatkowo, ocenia się także szpik (trepanobiopsja). W przypadku chłoniaka z komórek płaszcza, po osiągnięciu całkowitej remisji, u niektórych osób stosuje się leczenie podtrzymujące rytuksymabem. W przypadku innych chłoniaków agresywnych, pacjenci i pacjentki są kierowani na obserwację do poradni. W kolejnych latach obserwacja skupia się bardziej na odległych powikłaniach zastosowanego leczenia.
Leczenie wznowy/oporności chłoniaków agresywnych
W przypadku nawrotu choroby lub oporności na leczenie musimy znaleźć taką strategię terapeutyczną, która pozwoli osiągnąć kontrolę nad chorobą. Najczęściej rozważa się zmianę mechanizmu działania leków – czyli wybiera się terapię lekiem z innej grupy.
Wybór terapii zależy od wielu czynników, w dużej mierze od odpowiedzi Twojego organizmu na pierwszą linię leczenia i czas trwania tej odpowiedzi. Leczenie dobierane jest indywidualnie – musi być dostosowane do Twojego stanu ogólnego, ewentualnych chorób współistniejących, czy stosowanych wcześniej schematów chemioterapii. Jeśli zawodzi leczenie dostępne w ramach programów lekowych, warto zastanowić się nad skorzystaniem z leków nierefundowanych przez NFZ jak pembrolizumab / selinexor z ograniczonym dostępem przez RDTL (Ratunkowy Dostęp Do Technologii Lekowych).
W przypadku wznowy nowotworów hematologicznych, należy zawsze rozważyć udział w badaniach klinicznych! Pamiętaj, by zawsze rozmawiać ze swoim lekarzem prowadzącym na temat korzyści i ryzyka wyboru badania klinicznego.
Potrzebujesz pomocy? Skorzystaj z naszej INFOLINII – tel. 22 105 55 30
Szczegółowe informacje znajdziesz tutaj. W naszej infolinii dla pacjentek i pacjentów onkologicznych oraz ich rodzin pracują osoby z odpowiednim przygotowanym psychologicznym i merytorycznym – pomogą Ci rozwiązać różne problemy. Możesz skorzystać z porad psychologa, interwentki kryzysowej, dietetyczki i koordynatora onkologicznego.
Leczenie przeszczepowe
Zwykle zakończeniem leczenia drugiej i późniejszych linii, u pacjentów kwalifikujących się do intensywnego leczenia, jest wykonanie autologicznego (autoSCT) lub allogenicznego (alloSCT) przeszczepienia komórek macierzystych szpiku. W obu przypadkach o procedurze transplantacji decyduje komisja transplantologiczna, która może Cię zakwalifikować do zabiegu. Komisje działają przy ośrodkach przeszczepowych i składają się z lekarzy specjalistów w tej dziedzinie. Wybór ośrodka przeszczepowego należy do lekarza prowadzącego i będzie dokonywany w porozumieniu z Tobą. Listę ośrodków pobierających i przeszczepiających komórki krwiotwórcze znajdziesz tutaj.
WAŻNE! Każda decyzja o przeszczepieniu szpiku jest rozpatrywana indywidualnie (czyli w odniesieniu do konkretnego przypadku klinicznego) i wymaga Twojej świadomej zgody taką procedurę!
Rozmawiaj z lekarzem prowadzącym i opieraj się na informacjach od niego uzyskanych. KAŻDY PRZYPADEK JEST INDYWIDUALNY I WYMAGA INNEGO LECZENIA. Nie porównuj się z innymi i nie szukaj informacji na forach internetowych. W przypadku wyczerpania możliwości terapeutycznych dopytaj swojego lekarza o możliwość leczenia w ramach badania klinicznego.