Jak się diagnozuje raka endometrium (trzonu macicy)?

Celem biopsji jest uzyskanie materiału z błony śluzowej jamy macicy do badania histopatologicznego. Jest to prosty zabieg polegający na pobraniu fragmentu endometrium poprzez wyłyżeczkowanie jamy macicy – biopsję aspiracyjną lub biopsję histeroskopową. Uwzględnienie w tej procedurze błony śluzowej kanału szyjki macicy ma znaczenie przy określeniu stopnia zaawansowania klinicznego. Wynik badania histopatologicznego jest warunkiem rozpoznania raka endometrium. Powinien on zawierać typ histologiczny, a dla raka endometrialnego stopień jego zróżnicowania histopatologicznego w dwóch kategoriach: low-grade (G1/G2) i high-grade (G3) oraz klasyfikację molekularną (opisujemy ją na stronie Jak wygląda leczenie raka endometrium). Ocena molekularna ma szczególne znaczenie na tym etapie diagnostyki u pacjentek, u których rozważamy leczenie oszczędzające płodność, a także u chorych obciążonych nie kwalifikujących się do leczenia operacyjnego. 

Jest przydatna w ocenie rozsiewu raka poza miednicę mniejszą. Wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie i technologię komputerową do robienia zdjęć wnętrza ciała. Wymaga wykonania wielu zdjęć rentgenowskich tej samej części ciała pod różnymi kątami. Wszystkie obrazy są łączone w jeden duży obraz jest przydatna w ocenie rozsiewu raka poza miednicę mniejszą

Wykorzystuje fale radiowe i silne magnesy do robienia zdjęć wnętrza ciała. Nie używa promieni rentgenowskich. Zgodnie z najnowszymi rekomendacjami PTGO najlepszą metodą oceny miejscowego zaawansowania raka endometrium jest rezonans magnetyczny z kontrastem.

Aby Twoja wizyta u lekarza przebiegła sprawnie, ważne abyś był/a odpowiednio przygotowany/a. Ułóż, najlepiej w porządku chronologicznym, całą dostępną dokumentację. Nawet, gdy może Ci się wydawać, że niektóre badania nie są potrzebne, weź je ze sobą; lekarz zadecyduje, czy weźmie pod uwagę informacje w nich zawarte. Do dokumentacji należą, m.in. wypisy ze szpitala, badania laboratoryjne i obrazowe, konsultacje innych lekarzy specjalistów oraz Twoja grupa krwi.

Możesz założyć sobie specjalny segregator, w którym będziesz zbierać wyniki i informacje. Dokumentację najlepiej umieszczać w koszulkach w segregatorze, a każdą koszulkę osobno oznaczyć.

Ważne jest, aby przemyśleć dotychczasowy przebieg choroby, tj., kiedy zaczęły się objawy; co spowodowało, że zgłosiłaś się do specjalisty; choroby onkologiczne występujące w rodzinie. Zbierz także informacje na temat Twoich innych chorób; leków, które przyjmujesz (w dawkach); przebytych zabiegów operacyjnych oraz informacje o szczepieniach ochronnych. Na pierwszą wizytę zabierz też ze sobą WSZYSTKIE badania laboratoryjne, jakie znajdziesz w domu oraz w swojej dokumentacji medycznej u lekarz rodzinnego.

Pacjent/tka, która współpracuje z lekarzem, mówi o swoich problemach, zapisuje sobie wcześniej pytania, które ją nurtują – to pacjentka dobrze przygotowana. Wtedy, w trakcie wizyty, jesteśmy w stanie maksymalnie spożytkować czas, który mamy.

Pamiętaj, że możesz pójść na wizytę w towarzystwie bliskiej osoby, która może zapamiętać przekazane przez lekarza informacje i wesprzeć Cię.