wprowadzenie

Ostatnia aktualizacja: 19 lipca 2024

Jak dostać właściwą diagnozę raka szyjki macicy i jakie badania wykonać?

Jeśli obawiasz się raka szyjki macicy (np. z powodu zakażenia HPV) lub odczuwasz objawy, które mogą być związane z rakiem jajnika, powinnaś poddać się niezbędnym badaniom, które pozwolą wykluczyć chorobę lub rozpocząć leczenie. W tym celu należy udać się do ginekologa lub ginekologa-onkologa.

Prawidłowa diagnostyka histopatologiczna oraz obrazowa jest kluczowa do ustalenia stopnia zaawansowania choroby oraz zastosowania optymalnego leczenia.

Rodzaj wykonywanych badań może się różnić w zależności od sytuacji: obecności objawów choroby lub ich braku, jakości pobranego materiału histopatologicznego czy planowanego leczenia onkologicznego.

Ścieżkę pacjenta przygotowała

Specjalistka onkologii klinicznej, psychoonkolog. Pracuje w Szpitalu Specjalistycznym im. L. Rydygiera w Krakowie.

dr n. med. Monika Źrebiec-Figura onkolog kliniczny i psychoonkolog

Udaj się do specjalisty

Nie potrzebujesz skierowania do poradni ginekologii onkologicznej, aby umówić się na wizytę. Aby lekarz mógł postawić właściwą diagnozę, wykona następujące badania:

Cytologia

Polega na pobraniu komórek za pomocą specjalnej szczoteczki oraz umieszczeniu ich na specjalnie przygotowanym szkiełku, które następnie jest oglądane przez histopatologa. W przypadku raka gruczołowego ta metoda ma mniejszą skuteczność jako badanie przesiewowe, ponieważ rak gruczołowy in situ zajmuje obszar trudno dostępny w badaniu cytologicznym – kanał szyjki macicy. Jeśli otrzymany wynik jest nieprawidłowy należy podjąć dalszą diagnostykę w zależności od stwierdzonych nieprawidłowości. W przypadku prawidłowego wyniku specjalista powinien rozważyć, czy ilość materiału z kanału szyjki i nabłonka strefy przejściowej jest wystarczająca do oceny potencjalnych zmian. Jeśli tak, można wrócić na kolejne badanie w terminie cyklu badań przesiewowych. W przypadku niewystarczającej ilość materiału do badania u pacjentki w wieku 21-29 można ten niedobór zignorować i zalecić powrót do normalnego cyklu badań przesiewowych. U kobiet starszych (30-64) zaleca się genotypowanie HPV.

Cytologia na podłożu płynnym

Różni się od cytologii tym, że zamiast wykonania rozmazu komórek pobranych za pomocą szczoteczki na szkiełku, zawiesza się je w specjalnym podłożu, które zabezpiecza przed uszkodzeniem komórek. Jej przewaga polega na tym, że pozwala na wykonanie badań w kierunku wirusa HPV. To metoda nierefundowana w Polsce.

 

Pamiętaj!

Zbieraj i przechowuj (w kolejności chronologicznej) wyniki przeprowadzonych badań. W ginekologii jest niezwykle istotne porównywanie kolejnych badań ze sobą.

Jaki nieprawidłowy wynik możesz uzyskać w cytologii?

Pamiętaj, że nieprawidłowy wynik cytologii nie musi oznaczać od razu raka szyjki macicy. W wyniku cytologii mogą zostać wykryte następujące zmiany:

  • atypowe komórki nabłonka płaskiego o nieokreślonym znaczeniu (ASC-US) – najczęściej stwierdzany nieprawidłowy wynik rozmazu cytologicznego. W przypadku otrzymania takiego wyniku zaleca się badania na obecność onkogennych szczepów HPV: przy wyniku dodatnim – kolposkopię, a jeśli była niesatysfakcjonująca lub nie stwierdzono zmian na tarczy części pochwowej szyjki macicy, pobranie materiału z kanału szyjki; przy wyniku ujemny – ponowną cytologię i badanie w kierunku HPV za 3 lata;
  • zmiany śródnabłonkowe małego stopnia (LSIL, oznacza to, że komórka przestaje wyglądać jak swoja zdrowa wersja, ale można znaleźć jeszcze dużo podobieństw do tej zdrowej) – zaleca się badania na obecność onkogennych szczepów HPV: przy wyniku dodatnim – kolposkopię; przy wyniku ujemnym – zaplanowanie ponownego badania cytologicznego i HPV za 12 miesięcy;
  • atypowe komórki nabłonka płaskiego, w przypadku których nie można wykluczyć zmiany śródnabłonkowej dużego stopnia (ASC-H) – zaleca się wykonanie kolposkopii, nie zaleca się wykonywania dodatkowych testów na obecność HPV ani wyłącznej obserwacji;
  • zmiany śródnabłonkowe dużego stopnia (HSIL, komórka coraz mniej przypomina siebie sprzed zakażenia, bliżej jej już do wyglądu komórki nowotworowej) – zaleca się usunięcie zmiany przy użyciu pętli elektrycznej o dużej częstotliwości (w skrócie LEEP, nie wykonuje się w ciąży i u kobiet w wieku 21-24) lub badanie kolposkopowe z następową oceną nabłonka kanału szyjki macicy;
  • atypowe komórki gruczołowe (AGC), rak gruczołowy In situ (AIS) – zaleca się wykonanie kolposkopii i niezależnie pobranie materiału z kanału szyjki macicy.

Jak pewnie zauważyłaś, w zależności od stwierdzonych zmian lekarz zleca dalsze badania:

Poniżej znajdziesz badania pod kątem raka jajnika, które może zlecić lekarz.

Pamiętaj, że badania dobierane są do indywidualnych potrzeb i sytuacji pacjentki. Nie wszystkie z nich muszą zostać wykonane w każdym przypadku.

Kolposkopia Zwiń Rozwiń

Polega na oglądaniu nabłonka części pochwowej szyjki macicy, pochwy i sromu w dużym powiększeniu. Badanie to jest zwykle wykonywane jako kolejny etap diagnostyki w przypadku nieprawidłowego wyniku cytologii lub dodatniego wyniku w kierunku HPV (jak wyżej). Podczas kolposkopii jest możliwość wykonania biopsji widocznych zmian, co często umożliwia postawienie trafnej diagnozy.

Konizacja Zwiń Rozwiń

Może być zarówno badaniem diagnostycznym, jak i zabiegiem terapeutycznym. Polega na usunięciu stożka szyjki macicy (stąd inna nazwa biopsja stożkowa) i dokładnym jego zbadaniu. Jest badaniem rekomendowanym, gdy biopsja szyjki macicy jest niewystarczająca lub gdy konieczne jest dokładne ustalenia zaawansowania raka mikroinwazyjnego (IA1 i IA2, o czym poniżej). Ten zabieg nie zawsze wymaga dłuższego pobytu w szpitalu – w wielu przypadkach przeprowadza się go w warunkach ambulatoryjnych, w znieczuleniu miejscowym.

RTG klatki piersiowej Zwiń Rozwiń

Podstawowe badanie wykonywane najczęściej w celu wykluczenia przerzutów do płuc, tzw. prześwietleniem. Polega na naświetlaniu klatki piersiowej wiązką promieni rentgenowskich – efektem tego jest obraz dwuwymiarowy.

Tomografia komputerowa klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy Zwiń Rozwiń

Badanie diagnostyczne obrazowe, polegające na wykonaniu serii zdjęć klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy w wielu płaszczyznach. Może być wykonywana celem wykluczenia przerzutów przed planowanym leczeniem radykalnym, ale najczęściej jest wykorzystywana do oceny efektu leczenia choroby zaawansowanej (duże zaawansowanie miejscowe bez możliwości radykalnego leczenia lub choroba przerzutowa).

Rezonans magnetyczny miednicy małej Zwiń Rozwiń

Badanie najczęściej wykorzystywane do ustalenia zaawansowania miejscowego choroby: wielkości guza, oceny naciekania przymacicz czy sąsiednich narządów, jak pęcherz moczowy czy odbytnica. Czasami jest także wykonywane do planowania leczenia, gdy wyniki badań klinicznych są niejasne. To bezpieczne, bezbolesne i nieinwazyjne obrazowanie wybranego fragmentu ciała za pomocą pola magnetycznego. Z uwagi na konieczność ułożenia się w komorze aparatu może być trudne dla osób z klaustrofobią.

Badanie PET-TK Zwiń Rozwiń

Badanie polega na wykonaniu tomografii komputerowej bez kontrastu oraz dożylnego podania znacznika (najczęściej glukozy), który jest wychwytywany przez komórki o dużym metabolizmie (jak komórki nowotworowe lub zapalne), a następnie nałożeniu na siebie obu uzyskanych obrazów. Dzięki temu możemy ocenić lokalizacje o wzmożonym wychwycie znacznika, czyli podejrzane o obecność zmian nowotworowych lub zapalnych. Badanie PET-TK najczęściej wykorzystywane jest przez radioterapeutów do oceny zaawansowania choroby przed planowaną radykalną radiochemioterapią (chodzi o wykluczenie przerzutów niewidocznych w innych badaniach) lub w przypadku podejrzenia wznowy/nawrotu choroby po radykalnym leczeniu (np. gdy wyniki innych badań jak TK czy MRI są niejednoznaczne).

Cystoskopia Zwiń Rozwiń

Polega na oglądaniu pęcherza moczowego za pomocą specjalnej kamerki (endoskopu) w przypadku podejrzenia naciekania raka szyjki macicy na pęcherz. W trakcie badania jest możliwość pobrania biopsji z podejrzanych zmian, stosunkowo rzadko wykonywane.

Kolonoskopia lub rektoskopia Zwiń Rozwiń

Badanie oceniające jelito grube lub samą odbytnicę (rektoskopia) w przypadku podejrzenia ich naciekania przez raka szyjki macicy. Specjalista ogląda szyjkę macicy, pochwę i srom przy użyciu urządzenia optycznego zwanego kolposkopem, przypominającego mikroskop. Badanie trwa od kilku do kilkunastu minut.

Poniżej znajdziesz badania pod kątem raka jajnika, które może zlecić lekarz.

Pamiętaj, że badania dobierane są do indywidualnych potrzeb i sytuacji pacjentki. Nie wszystkie z nich muszą zostać wykonane w każdym przypadku.

Jak łatwo zauważyć, od momentu stwierdzenia nieprawidłowego wyniku cytologii lub zbadania podejrzanej zmiany na szyjce macicy w trakcie badania ginekologicznego do momentu podjęcia odpowiedniego leczenia Twój czas będzie wypełniony rozlicznymi badaniami, konsultacjami, analizą czynników ryzyka czy oczekiwań (co jest szczególnie istotne w planowaniu leczenia oszczędzającego u kobiet planujących potomstwo). Podpowiemy Ci, co zrobić, by jak najlepiej go wykorzystać.

Przed rozpoczęciem leczenia możesz zabezpieczyć płodność!

Po otrzymaniu diagnozy, ale przed rozpoczęciem leczenia, warto porozmawiać z lekarzem o możliwościach zabezpieczenia płodności. Leczenie onkologiczne i sama choroba mają negatywny wpływ na układ rozrodczy, ale nie muszą przekreślać Twoich szans na rodzicielstwo. Więcej informacji na ten temat znajdziesz na stronie: MamRakaChceDziecko.pl i na stronach Ministerstwa Zdrowia.

Potrzebujesz pomocy? Skorzystaj z naszej INFOLINII – tel. 22 105 55 30 od poniedziałku do piątku w godz. 17:00-19:00

W naszej infolinii dla pacjentek i pacjentów onkologicznych oraz ich rodzin pracują osoby z odpowiednim przygotowanym psychologicznym i merytorycznym – pomogą Ci rozwiązać różne problemy. W środy możesz skorzystać z porad interwentki kryzysowej, w czwartki i w piątki – również dietetyczki. Od wtorku do czwartku (w godz. 17:00-20:00) dyżuruje także koordynator onkologiczny.

Jak się przygotować do wizyty u lekarza?

Aby Twoja wizyta u lekarza przebiegła sprawnie, ważne abyś była odpowiednio przygotowana. Ułóż, najlepiej w porządku chronologicznym, całą dostępną dokumentację. Nawet, gdy może Ci się wydawać, że niektóre badania nie są potrzebne, weź je ze sobą. Lekarz zadecyduje, czy weźmie pod uwagę informacje w nich zawarte. Do dokumentacji należą m.in. wypisy ze szpitala, badania laboratoryjne i obrazowe, konsultacje innych lekarzy specjalistów oraz Twoja grupa krwi.

Możesz założyć sobie specjalny segregator, w którym będziesz zbierać wyniki i informacje. Dokumentację najlepiej umieszczać w koszulkach w segregatorze, a każdą koszulkę osobno oznaczyć.

Ważne jest, aby przemyśleć dotychczasowy przebieg choroby, tj., kiedy zaczęły się objawy; co spowodowało, że zgłosiłaś się do specjalisty; choroby onkologiczne występujące w rodzinie. Zbierz także informacje na temat: Twoich innych chorób; leków, które przyjmujesz (w dawkach); przebytych zabiegów operacyjnych.

Pacjentka, która współpracuje z lekarzem, mówi o swoich problemach, zapisuje sobie wcześniej pytania, które ją nurtują – to pacjentka dobrze przygotowana. Wtedy, w trakcie  wizyty, jesteśmy w stanie maksymalnie spożytkować czas, który mamy.

Pamiętaj, że możesz pójść na wizytę w towarzystwie bliskiej osoby, która może zapamiętać przekazane przez lekarza informacje i wesprzeć Cię.

Lekarz może założyć Ci kartę Dilo. Jest to karta diagnostyki i leczenia onkologicznego. Wydaje się ją osobie, u której padło podejrzenie nowotworu złośliwego lub przypuszczenia potwierdziła diagnoza i terapia onkologiczna jest już w toku.

Scenariusz
rozmowy z lekarzem

Pobierz scenariusz rozmowy

Pobierz pełną listę badań!

Pobierz listę badań

Infolinia 22 105 55 30

(pon. - pt, 17.00 - 19.00)