Diagnoza raka prostaty

Zauważyłeś niepokojące objawy, takie jak mogące sygnalizować problemy z prostatą? Nie zwlekaj, podejmij odpowiednie kroki w celu diagnozy. Podpowiemy Ci, do kogo się udać i co robić.

Diagnoza nowotworu złośliwego zwykle jest dla pacjenta bardzo stresująca. Wiele osób uważa, że rak jest wyrokiem śmierci. Nowotwory złośliwe stały się obecnie bardzo częstymi schorzeniami i dzięki coraz skuteczniejszym lekom przebieg choroby często przypomina chorobę przewlekłą, z którą pacjent może żyć lata. Tak samo jest w przypadku raka prostaty. Wielu pacjentów można wyleczyć, stosując jedną z metod leczenia radykalnego, ale warunkiem jest odpowiednio wczesne rozpoczęcie dobrze dobranej terapii.

Od czego zacząć?

Krok 1: Skontaktuj się z lekarzem rodzinnym

Pierwszym krokiem jest umówienie się na wizytę u lekarza rodzinnego, który przeprowadzi wstępny wywiad i skieruje Cię do specjalisty – urologa. Urolog to lekarz specjalista, zajmujący się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób z zakresu układu moczowego oraz płciowego.

Krok 2: Wykonaj badania wstępne

Urolog, po przeprowadzeniu wywiadu i badania fizykalnego, zleci odpowiednie badania. Najpierw podstawowe, a jeśli zajdzie konieczność – także rozszerzone.

Badanie podstawowe:

Jeśli wyniki badań podstawowych wykazały nieprawidłowości, lekarz może zlecić badania rozszerzone, Badania te są zalecane również w przypadku gdy istnieje podejrzenie bardziej zaawansowanego raka tarczycy lub zachodzi konieczność szczegółowego określenia zakresu i typu nowotworu. To jest kluczowe dla wyboru odpowiedniej metody leczenia.

Badania rozszerzone:

W każdym przypadku nowo rozpoznanego nowotworu złośliwego należy ustalić jego zaawansowanie, tzn. czy jest ograniczony tylko do jednego miejsca, narządu, czy doszło do powstania przerzutów, a jeśli tak – w jakich lokalizacjach. Jest to niezwykle istotne, gdyż pomaga w doborze najlepszej formy leczenia dla danego pacjenta.

Rak prostaty nie jest pod tym względem wyjątkiem. Dobór dodatkowych badań zależy od charakterystyki nowotworu i cech które mogą sugerować, że dany nowotwór będzie mieć większą skłonność do tworzenia przerzutów. W świetle aktualnie obowiązujących zaleceń pogłębienia diagnostyki obrazowej nie wymagają jedynie pacjenci, którzy spełniają wszystkie wymienione cechy:

• maksymalne stężenie PSA nie przekroczyło 10 ng/ml;
• w rozpoznaniu histopatologicznym złośliwość została oceniona na nie więcej niż Gleason 6;
• rak w preparacie histopatologicznym nie zajmował więcej niż połowę jednego płata gruczołu krokowego

U wszystkich innych pacjentów należy wykonać dodatkowe badania obrazowe. Opcji jest kilka:

Krok 3: Wizyta u urologa/onkologa

Jeśli badania potwierdzą obecność raka tarczycy, kolejnym krokiem jest konsultacja z onkologiem lub urologiem, który specjalizuje się w leczeniu nowotworów. Lekarz oceni wyniki i zaproponuje odpowiedni plan leczenia.

Jakie są rokowania w przypadku tego nowotworu i od czego zależą?

Rokowanie pacjenta zależy od wielu czynników. Należą do nich te zależne od nowotworu (rodzaj, złośliwość, zaawansowanie nowotworu), zależne od pacjenta (obciążenia dodatkowe, wiek, chęć współpracy, obciążenia genetyczne) oraz od opieki medycznej (odpowiedni dobór terapii, zarządzanie działaniami niepożądanymi lecenia). Generalnie można powiedzieć, że zazwyczaj jest to nowotwór o dość dobrym rokowaniu i nawet w chorobie zaawansowanej możliwe jest przeżycie wieloletnie.
Oczywiście zdarzają się przypadki bardzo agresywnego raka, który ulega szybkiej progresji pomimo leczenia. Źle rokującą grupą nowotworów są też raki drobnokomórkowe i neuroendokrynne, które mają tendencję do bardzo szybkiego tworzenia przerzutów w tym do wątroby i mózgu.

Jak się przygotować do wizyty u lekarza?

Aby Twoja wizyta u lekarza przebiegła sprawnie, ważne abyś był/a odpowiednio przygotowany/a. Ułóż, najlepiej w porządku chronologicznym, całą dostępną dokumentację. Nawet, gdy może Ci się wydawać, że niektóre badania nie są potrzebne, weź je ze sobą; lekarz zadecyduje, czy weźmie pod uwagę informacje w nich zawarte. Do dokumentacji należą, m.in. wypisy ze szpitala, badania laboratoryjne i obrazowe, konsultacje innych lekarzy specjalistów oraz Twoja grupa krwi.

Możesz założyć sobie specjalny segregator, w którym będziesz zbierać wyniki i informacje. Dokumentację najlepiej umieszczać w koszulkach w segregatorze, a każdą koszulkę osobno oznaczyć.

Ważne jest, aby przemyśleć dotychczasowy przebieg choroby, tj., kiedy zaczęły się objawy; co spowodowało, że zgłosiłaś się do specjalisty; choroby onkologiczne występujące w rodzinie. Zbierz także informacje na temat: Twoich innych chorób; leków, które przyjmujesz (w dawkach); przebytych zabiegów operacyjnych oraz informacje o szczepieniach ochronnych. Na pierwszą wizytę zabierz też ze sobą WSZYSTKIE badania laboratoryjne jakie znajdziesz w domu oraz w swojej dokumentacji medycznej u lekarz rodzinnego.

Pacjent/tka, która współpracuje z lekarzem, mówi o swoich problemach, zapisuje sobie wcześniej pytania, które ją nurtują – to pacjentka dobrze przygotowana. Wtedy, w trakcie  wizyty, jesteśmy w stanie maksymalnie spożytkować czas, który mamy.

Pamiętaj, że możesz pójść na wizytę w towarzystwie bliskiej osoby, która może zapamiętać przekazane przez lekarza informacje i wesprzeć Cię.

Scenariusz
rozmowy z lekarzem

Pobierz scenariusz rozmowy Skopiuj link do scenariusza

Skopiowano link

Pobierz pełną listę badań!

Pobierz listę badań Skopiuj link do listy badań

Skopiowano link