Jak dostać właściwą diagnozę raka pęcherza i jakie dalsze badania wykonać?

To badanie, polegające na analizie moczu pod mikroskopem, pozwala wykryć komórki rakowe. Ma niską czułość w wykrywaniu nowotworów o niskim stopniu złośliwości, natomiast wysoką w przypadku nowotworów niskozróżnicowanych. Pomocne jest również  w wykrywaniu CIS (rak in situ, czyli wczesna postać raka, nienaciekająca głębszych warstw ściany pęcherza moczowego). 
Mocz do tego badania powinien być pobrany z porcji dziennej (czyli nie należy oddawać moczu pobranego po przerwie nocnej) z tzw. „środkowego strumienia”. Nie trzeba być na czczo, natomiast kobiety powinny oddać próbkę co najmniej 3 dni po menstruacji. Uwaga! Mocz oddawany jest na miejscu w przychodni i natychmiast utrwalany (jeśli został oddany w domu, powinien być dostarczony do placówki jak najszybciej).
Należy też pamiętać, że prawidłowy wynik nie wyklucza obecności nowotworu o niskiej złośliwości.

To specjalny, wielofazowy protokół badania tomografii komputerowej, szczególnie uwzględniający fazę wydalniczą. Obrazuje dokładnie pęcherz moczowy oraz górne drogi moczowe. W czasie badania podaje się pacjentowi kontrast dożylnie. Badanie to ma przewagę nad klasyczną urografią, gdyż  robionych jest kilkadziesiąt zdjęć o wysokiej rozdzielczości, co pozwala na dokładne zobrazowanie struktur anatomicznych zarówno w płaszczyźnie  dwu- i trójwymiarowej.

Badanie, które wykorzystuje pole magnetyczne, aby uzyskać dokładne obrazy poszczególnych narządów. Stosowane zwłaszcza u pacjentów z przeciwwskazaniami do badania tomografii komputerowej oraz u kobiet w ciąży. Preferowane jest badanie z kontrastem dożylnym (gadolin), który pozwala na dokładniejsze zlokalizowanie patologicznych zmian. Rezonans magnetyczny wymaga spędzenia od kilkunastu do kilkudziesięciu minut w bezruchu w pozycji leżącej. Przeciwwskazaniem do tego badania jest obecność rozrusznika serca oraz różne implanty (ferromagnetyczne) w organizmie.

Podstawowe badanie endoskopowe w diagnostyce raka pęcherza moczowego. Pozwala uwidocznić za pomocą wziernika zmiany w pęcherzu oraz pobrać materiał do badania histopatologicznego za pomocą kleszczyków biopsyjnych.

Biopsję wielu miejsc niezmienionej błony śluzowej wykonuje się w sytuacji dodatniego badania cytologicznego osadu moczu przy braku uwidocznionej zmiany w pęcherzu moczowym.

Przed badaniem wskazana jest higiena miejsc intymnych oraz opróżnienie pęcherza moczowego. Powinieneś/aś zgłosić się na czczo. Osoby przyjmujące na stałe leki internistyczne powinny je zażyć w godzinach porannych. Jeśli przyjmujesz doustne leki przeciwkrzepliwe, powinieneś/aś wcześniej skonsultować się z lekarzem. Niekiedy zachodzi potrzeba zmiany na heparyny drobnocząsteczkowe.

Każda pracownia diagnostyczna posiada swoje własne zalecenia odnośnie przygotowania do badania oraz badań, jakie pacjent/tka powinna dostarczyć, więc wskazane jest zapoznanie się wcześniej z taką informacją.

Cystoskopia po podaniu dożylnym kwasu 5-aminolewulinowego, który powoduje świecenie zmian nowotworowych na  różowo lub czerwono na niebieskim tle niezmienionej śluzówki. Badanie to zwiększa szansę wykrycia zmian CIS (raka in situ, czyli wczesnej postaci raka, nienaciekającej głębszych warstw ściany pęcherza moczowego) oraz niewielkich zmian brodawczakowatych.

To przezcewkowa elektroresekcja guza pęcherza moczowego – zabieg diagnostyczno-leczniczy, w trakcie którego pobierany jest materiał do badania histopatologicznego. Dzięki temu zostanie określony zostanie typ nowotworu, stopień złośliwości histopatologicznej oraz głębokość nacieku. W sytuacji braku w preparacie błony mięśniowej zabieg należy powtórzyć po 2-6 tygodniach.

TURT wykonuje się przy użyciu resektoskopu wprowadzonego do cewki moczowej. Narzędzie to posiada pętlę elektryczną ,która wykorzystywana jest do wycięcia lub koagulacji zmiany. Po zabiegu zostaje pozostawiony cewnik – zwykle na 1 – 3 dni.

Jest to badanie obrazowe dokładniejsze niż badanie USG. Jeśli nie występują przeciwwskazania, powinno być wykonane z kontrastem dożylnym (przeciwwskazaniem do podania kontrastu jest: alergia na kontrast, nadczynność tarczycy oraz niewydolność nerek). Przed badaniem z kontrastem należy dostarczyć aktualny wynik badania poziomu kreatyniny.
TK polega na wykonaniu serii zdjęć rentgenowskich danego obszaru ciała z różnych kątów. Komputer po przetworzeniu tworzy szczegółowe obrazy. Badanie to jest zlecane w celu oceny miejscowego zaawansowania nowotworu, ale pozwala również wykryć bądź wykluczyć przerzuty w węzłach chłonnych oraz w narządach odległych. Jest badaniem z wyboru celem wykluczenia przerzutów w płucach.

Do TK jamy brzusznej należy się odpowiednio przygotować – m.in. oczyścić jelita przy pomocy preparatów farmakologicznych. Zapytaj o te informacje w placówce, w której przeprowadzasz badanie.

Nieinwazyjne badanie obrazowe. Jest zlecane w przypadku pacjentów z dolegliwościami, mogącymi sugerować przerzuty do kości (np. z bólami kostnymi). Scyntygrafia wykonywana jest w Zakładzie Medycyny Nuklearnej, najczęściej przy użyciu izotopu Technetu ⁹⁹ᵐTc. Radiofarmaceutyki stosowane w tym badaniu są podawane dożylnie. Pół godziny przed badaniem należy wypić 1,5 l wody. Nie trzeba być na czczo. Ważne, by mieć na sobie ubranie bez metalowych elementów, a przed badaniem poinformować lekarza o zażywanych lekach. Scyntygrafia kości jest niewskazana dla kobiet w ciąży.

Inaczej MRI (ang. Magnetic Resonance Imaging) ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Badanie obrazowe, które wykorzystuje pole magnetyczne, aby uzyskać dokładne obrazy mózgu i rdzenia kręgowego. Wykonywane w przypadku objawów sugerujących obecność przerzutów w OUN, np. dolegliwości bólowe głowy, zawroty głowy. Wymaga spędzenia od kilkunastu do kilkudziesięciu minut w bezruchu w pozycji leżącej. Przeciwwskazaniem do tego badania jest obecność rozrusznika serca oraz różne implanty (ferromagnetyczne) w organizmie.