Leczenie antyangiogenne

Kryteria kwalifikujące do leczenia:

  1. Rozpoznanie histopatologiczne wskazujące na raka jajnika, raka jajowodu lub pierwotnego raka otrzewnej,
  2. Stopień zaawansowania FIGO IV lub III z chorobą resztkową po zabiegu operacyjnym  ˃ 1cm,
  3. Niestosowanie wcześniejszej chemioterapii z powodu raka jajnika, z wyjątkiem chemioterapii neoadjuwantowej, 
  4. Dobry stan ogólny,
  5. Wiek powyżej 18 roku życia,
  6. Prawidłowe wyniki badania morfologii krwi (płytek krwi, neutrofilów, Hemoglobiny), układu krzepnięcia (APTT, PT/INR), czynności nerek (kreatyniny) i wątroby(Bilirubiny całkowitej, transaminaz),
  7. Wykluczenie ciąży,
  8. Brak innych przeciwwskazań do leczenia paklitakselem i karboplatyną,
  9. Brak przeciwskazań do leczenia bewacyzumabem.

Badania jakie zostaną zlecone przed wdrożeniem bewacizumabu:

  1. morfologia krwi z rozmazem
  2. oznaczenie w surowicy stężenia:
    1. mocznika,
    2. kreatyniny,
    3. bilirubiny;
  3. oznaczenie aktywności transaminaz (AspAT, AlAT),
  4. oznaczenie czasu kaolinowo-kefalinowego (APTT);
  5. oznaczenie INR lub czasu protrombinowego (PT);
  6. oznaczenie stężenia CA125;
  7. badanie ogólne moczu;
  8. próba ciążowa – u kobiet w okresie prokreacyjnym;
  9. tomografia komputerowa klatki piersiowej (ew. RTG klatki piersiowej), jamy brzusznej, miednicy mniejszej
  10. tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny mózgu w przypadku wskazań klinicznych w celu obrazowania przerzutów do OUN.
  11. elektrokardiogram (EKG)
  12. pomiar ciśnienia tętniczego
  13. inne badania w zależności od wskazań lekarskich

Do najczęstszych działań niepożądanych w trakcie stosowania bewacyzumabu należy nadciśnienie tętnicze, zmęczenie, osłabienie, biegunka i ból brzucha.

Chemioterapia Zwiń Rozwiń

Chemioterapia zalicza się do agresywnych metod leczenia, ponieważ oprócz pozytywnych efektów terapii jak stan remisji, mamy do czynienia z szeregiem działań ubocznych. Chemioterapia raka jajnika jest częścią leczenia skojarzonego i odgrywa ważną rolę w leczeniu uzupełniającym po pierwotnej cytoredukcji, neoadjuwantowym oraz paliatywnym.

Działania niepożądane mogą pojawiać się bezpośrednio po podaniu leków cytostatycznych, powtarzać się po każdym kursie oraz utrzymywać przez wiele lat. Skuteczność i bezpieczeństwo leczenia chemioterapeutycznego zależy od właściwego stosowania leków przeciwnowotworowych, zapobieganiu powikłaniom polekowym jak i zwalczaniu już istniejących skutków ubocznych.

Złotym standardem u kobiet rozpoczynających chemioterapię jest schemat składający się z Paklitakselu w dawce 175 mg/m2 we wlewie 3- godzinnym w skojarzeniu z Karboplatyną w dawce wg AUC 5-6 we wlewie 30-minutowym (6 kursów co 3 tygodnie).

Leki z grupy inhibitorów PARP Zwiń Rozwiń

W leczeniu podtrzymującym bardzo ważną rolę odgrywają inhibitory PARP. W Polsce, w leczeniu raka jajnika zarejestrowano olaparib oraz niraparib. Działanie inhibitorów PARP polega na blokowaniu mechanizmów reperacyjnych (enzymu PARP – polimerazy poli-ADP-rybozy) komórki nowotworowej uszkodzonej w wyniku chemioterapii. Dzięki temu w komórce nowotworowej następuje kumulacja uszkodzeń materiału genetycznego i nie jest ona w stanie się zregenerować. Inhibitory PARP znalazły swoje zastosowanie u pacjentek po pierwszej i drugiej linii chemioterapii, niezależnie od statutu mutacji BRCA1/2. Leczenie inhibitorami PARP należy rozpocząć do 12 tygodni od zakończenia chemioterapii.

Geny BRCA1/2 odpowiadają za syntezę białek odpowiadających za naprawę uszkodzonego DNA. Wyróżnia się dwa typy mutacji – somatyczne i germinalne. Pierwsze z nich, obecne w tkance nowotworowej, powstają spontanicznie i są nazywane niedziedzicznymi. Drugie – dziedziczne, są przekazywane następnym pokoleniom rodziny. Dlatego, materiał tkanki guza, pobrany w trakcie zabiegu operacyjnego, jest przekazywany do badania histopatologicznego i genetycznego, w celu wykrycia mutacji BRCA1/2 patogennej lub prawdopodobnie patogennej.

Hormonoterapia Zwiń Rozwiń

Hormonoterapia w leczeniu wspomagającym ma na celu spowolnienie rozwoju nowotworu oraz poprawę jakości życia.

Komórki rakowe wrażliwe na hormony posiadają receptory hormonalne. Leki stosowanew hormonoterapii modulują przekazywanie sygnału poprzez oddziaływanie z receptorami hormonów płciowych i zmniejszają aktywność hormonalną danej tkanki. Wśród leków hormonalnych, które znalazły zastosowanie w leczeniu raka jajnika można wymienić: selektywne modulatory receptora estrogenowego – tamoxifen, inhibitory aromatazy – letrozol, analogi gonadoliberyny – goserelinę.

Przekaż nam 1.5% podatku

Jeśli masz ochotę nam pomóc, możesz przekazać nam 1,5% z podatku.
Przekaż 1.5% podatku

Infolinia 22 105 55 30

(pon. - pt, 17.00 - 19.00)