do aktualizacji – rak płuca – jak wygląda leczenie?
schematy leczenia raka płuca
Ścieżki leczenia różnych typów raka płuca
Sprawdź optymalny schemat swojego leczenia, który uwzględnia Twoje rozpoznanie. Wybierz typ raka płuca, jego stopień i pozostałe opcje. Zapoznaj się też z programem lekowym dla raka płuca.
Na wybór leczenia wpływa wiele czynników, jego finalny przebieg zostanie indywidualnie dobrany do Twoich potrzeb i sytuacji.
DrobnokomórkowyZwińRozwiń
Wybierz stopień zaawansowania klinicznego choroby:
Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do leczenia radykalnego – skojarzonej jednoczasowej lub sekwencyjnej chemioradioterapii. Lekarz wybierze dla Ciebie chemioterapię oparta na jednej z pochodnych platyny (cisplatynie lub karboplatynie) oraz etopozydzie. Chemioterapię otrzymasz raz na 3 tygodnie (4-6 cykli).
Jeśli po zakończeniu chemioradioterapii/chemioterapii lekarz nadal nie stwierdzi u Ciebie w badaniu tomografii komputerowej bądź rezonansu magnetycznego głowy przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do profilaktycznego napromieniania (radioterapii) mózgowia. Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań otrzymasz 20 Gy w 5 frakcjach bądź 30 Gy w 10 frakcjach na obszar ośrodkowego układu nerwowego.
Występowanie przerzutów:
Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie w pierwszej kolejności zostaniesz zakwalifikowany do radioterapii mózgowia. Otrzymasz 20 Gy w 5 frakcjach bądź 30 Gy w 10 frakcjach. Następnie, jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do chemioterapii. Lekarz wybierze dla Ciebie chemioterapię opartą na jednej z pochodnych platyny (cisplatynie lub karboplatynie) oraz etopozydzie. Chemioterapię otrzymasz raz na 3 tygodnie (4-6 cykli).
Jeśli po radioterapii OUN lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań (tzn nie będą występowały objawy neurologiczne, nie będzie istniała konieczność stosowania wysokich dawek glikokortykosteroidów, a stan ogólny będzie dobry lub bardzo dobry trzymasz jeden z dwóch schematów chemioimmunoterapii:
– 4 cykle chemioterapii według schematu: karboplatyna w dawce wg AUC 5 mg/ml/min w dniu 1. oraz etopozyd w dawce 100 mg/m2 dniu 1.-3. (w odstępach 21-dniowych) w skojarzeniu z immunopterapią atezolizumabem dożylnie w dawce 1200 mg. Następnie w przypadku stwierdzenia co najmniej stabilizacji choroby będziesz otrzymywać atezolizumab dożylnie w dawce 840 mg co 2 tygodnie lub 1200 mg co 3 tygodnie lub 1680 mg co 4 tygodnie. Immunoterapia stosowana będzie do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody pacjenta na leczenie lub
– 4 cykle chemioterapii według schematu: karboplatyna w dawce wg AUC 5-6 mg/ml/min w dniu 1. lub cisplatynę w dawce 75-80 mg/m2 w dniu 1. oraz etopozyd w dawce 80-100 mg/m2 dniu 1.-3. (w odstępach 21-dniowych) w skojarzeniu z immunopterapią durwalumabem dożylnie w dawce 1500 mg. Następnie w przypadku stwierdzenia co najmniej stabilizacji choroby będziesz otrzymywać durwalumab dożylnie w dawce 1500 mg co 4 tygodnie. Immunoterapia stosowana będzie do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody pacjenta na leczenie
Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, otrzymasz jeden z dwóch schematów chemioimmunoterapii:
– 4 cykle chemioterapii według schematu: karboplatyna w dawce wg AUC 5 mg/ml/min w dniu 1. oraz etopozyd w dawce 100 mg/m2 dniu 1.-3. (w odstępach 21-dniowych) w skojarzeniu z immunopterapią atezolizumabem dożylnie w dawce 1200 mg. Następnie w przypadku stwierdzenia co najmniej stabilizacji choroby będziesz otrzymywać atezolizumab dożylnie w dawce 840 mg co 2 tygodnie lub 1200 mg co 3 tygodnie lub 1680 mg co 4 tygodnie. Immunoterapia stosowana będzie do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody pacjenta na leczenie lub
– 4 cykle chemioterapii według schematu: karboplatyna w dawce wg AUC 5-6 mg/ml/min w dniu 1. lub cisplatynę w dawce 75-80 mg/m2 w dniu 1. oraz etopozyd w dawce 80-100 mg/m2 dniu 1.-3. (w odstępach 21-dniowych) w skojarzeniu z immunopterapią durwalumabem dożylnie w dawce 1500 mg. Następnie w przypadku stwierdzenia co najmniej stabilizacji choroby będziesz otrzymywać durwalumab dożylnie w dawce 1500 mg co 4 tygodnie. Immunoterapia stosowana będzie do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody pacjenta na leczenie.
NiedrobnokomórkowyZwińRozwiń
Wybierz stopień zaawansowania klinicznego choroby:
Wybierz podtyp histopatologiczny:
Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do leczenia chirurgicznego. W zależności od rozległości procesu nowotworowego i umiejscowienia guza lekarze usuną ci płat płuca (lobektomia – jest zabiegiem najczęstszym), dwa płaty płuca (bilobektomia – może dotyczyc jedynie prawego płuca, które zbudowane jest z 3 płatów) lub całe płuco (pulmonektomia/pneumonektomia). W przypadku niewielkiego guza (do 2 cm) położonego obwodowo chirurdzy mogą czasami zdecydować o usunięciu fragmentu płata płuca, tzw. segmentu (segmentektomia). Podczas każdego z radykalnych zabiegów chirurgicznych usuwane i poddawane ocenie histopatologicznej są też węzły chłonne. W przypadku przeciwwskazań do zabiegu operacyjnego lekarze mogą zastąpić go tzw. leczeniem radiochirurgicznym, czyli radioterapią stereotaktyczną – wówczas w trakcie radioterapii precyzyjnie w obszar guza dostarczana jest wysoka dawka promieniowania.
Wybierz zaawansowanie pooperacyjne:
FOLLOW-UP czyli obserwacja po leczeniu
Jeżeli zakończyłeś leczenie radykalne (zabieg operacyjny +/- chemioterapia czy radioterapia uzupełniająca lub chemioradioterapia radykalna +/- immunoterapia konsolidująca) powinieneś zgłaszać się na wizyty kontrolne u onkologa. Będą miały one na celu przede wszystkim jak najwczesniejsze wykrycie nawrotu choroby, ale także wykrycie drugiego, niezależnego nowotworu. Wizyty u onkologa pomoga także w identyfikacji ewentualnych powikłań leczenia onkologicznego. Podstawowym badaniem, które będzie u ciebie wykonywane, jest tomografia komputerowa klatki piersiowej. Powinna ona być wykonywana:
co 6 – 12 miesięcy w pierwszych 2 latach po zakończeniu leczenia
co 12 miesięcy od 3 do 5 roku po zakończeniu leczenia
Pamiętaj, że w zależności od zgłaszanych objawów lekarz może zlecić także dodatkowe badania, które pozwolą potwierdzić lub wykluczyć obecność wznowy czy przerzutów. W przypadku leczenia paliatywnego (w IV stopniu zaawansowania) schemat wizyt kontrolnych i wykonywane badania będą dostosowane indywidualnie do twojej sytuacji klinicznej
Jeśli twój zabieg chirurgiczny był radykalny, twój stopień zaawansowania nowotworu w badaniu histopatologicznym określono jako II lub wyższy, zastosowano u Ciebie chemioterapię uzupełniającą, a w badaniu pooperacyjnym potwierdzono ekspresję PD-L1 ≥ 50% i wykluczono mutację aktywującą w genie EGFR, rearanżację w genie ALK i ROS1, a lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, może zakwalifikować Cię do immunoterapii uzupełniającej. Immunoterapia uzupełniająca powinna się rozpocząć do 8 tygodni od zakończenia chemioterapii uzupełniającej i polega na podawaniu atezolizumabu przez okres 12 miesięcy (840 mg co 2 tygodnie, 1200 mg co 3 tygodnie lub 1680 mg co 4 tygodnie).
PD-L1 < 50%ZwińRozwiń
Jeśli twój zabieg chirurgiczny był radykalny (nie znaleziono komórek nowotworowych w kikucie oskrzela) a twój stopień zaawansowania nowotworu w badaniu histopatologicznym określono jako II lub wyższy, a lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do chemioterapii uzupełniającej. Polega ona na podaniu dożylnie 3 lub 4 cykli według schematu cisplatyna w dawce 75 mg/m2 w dniu 1. i winorelbina w dawce 30 mg/m2 w dniu 1. i 8. każdego 21-dniowego cyklu. Chemioterapia uzupełniajaca powinna się rozpocząć w ciągu 6 tygodni od zabiegu chirurgicznego.
Wybierz pooperacyjny stopień zaawansowania choroby:
Jeżeli zakończyłeś leczenie radykalne (zabieg operacyjny +/- chemioterapia czy radioterapia uzupełniająca lub chemioradioterapia radykalna +/- immunoterapia konsolidująca) powinieneś zgłaszać się na wizyty kontrolne u onkologa. Będą miały one na celu przede wszystkim jak najwcześniejsze wykrycie nawrotu choroby, ale także wykrycie drugiego, niezależnego nowotworu. Wizyty u onkologa pomoga także w identyfikacji ewentualnych powikłań leczenia onkologicznego. Podstawowym badaniem, które będzie u ciebie wykonywane, jest tomografia komputerowa klatki piersiowej. Powinna ona być wykonywana:
co 6 – 12 miesięcy w pierwszych 2 latach po zakończeniu leczenia
co 12 miesięcy od 3 do 5 roku po zakończeniu leczenia
Pamietaj, że w zalezności od zgłaszanych objawów lekarz może zlecić także dodatkowe badania, które pozwolą potwierdzić lub wykluczyć obecność wznowy czy przerzutów. W przypadku leczenia paliatywnego (w IV stopniu zaawansowania) schemat wizyt kontrolnych i wykonywane badania będą dostosowane indywidualnie do twojej sytuacji klinicznej
Obecność mutacji
Jeśli twój zabieg chirurgiczny był radykalny (nie znaleziono komórek nowotworowych w kikucie oskrzela) a twój stopień zaawansowania nowotworu w badaniu histopatologicznym określono jako IB lub wyższy, a lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do chemioterapii uzupełniającej. Polega ona na podaniu dożylnie 3 lub 4 cykli według schematu cisplatyna w dawce 75 mg/m2 w dniu 1. i winorelbina w dawce 30 mg/m2 w dniu 1. i 8. każdego 21-dniowego cyklu. Chemioterapia uzupełniajaca powinna się rozpocząć w ciągu 6 tygodni od zabiegu chirurgicznego.
W niektórych przypadkach, np. w przypadku nieradykalnego zabiegu operacyjnego (obecność komórek nowotworowych w linii cięcia) lekarz prawdopodobnie zakwalifikuje się dodatkowo do radioterapii uzupełniającej.
Jeśli została u ciebie wykryta mutacja aktywująca w genie EGFR, a Twój stopień zaawansowania określono jako IB lub wyższy i lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do uzupełniającego leczenia celowanego (ukierunkowanego molekularnie) ozymertynibem w dawce dobowej 80 mg. Leczenie będzie prowadzone przez okres maksymalnie 36 miesięcy (3 lat) lub do progresji choroby albo nieakceptowalnej toksyczności.
Jeśli twój zabieg chirurgiczny był radykalny, twój stopień zaawansowania nowotworu w badaniu histopatologicznym określono jako II lub wyższy, zastosowano u Ciebie chemioterapię uzupełniającą, a w badaniu pooperacyjnym potwierdzono ekspresję PD-L1 ≥ 50% i wykluczono mutację aktywującą w genie EGFR, rearanżację w genie ALK i ROS1, a lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, może zakwalifikować Cię do immunoterapii uzupełniającej. Immunoterapia uzupełniająca powinna się rozpocząć do 8 tygodni od zakończenia chemioterapii uzupełniającej i polega na podawaniu atezolizumabu przez okres 12 miesięcy (840 mg co 2 tygodnie, 1200 mg co 3 tygodnie lub 1680 mg co 4 tygodnie). Chemioterapia uzupełniajaca powinna się rozpocząć w ciągu 6 tygodni od zabiegu chirurgicznego.
PD-L1 < 50%ZwińRozwiń
Jeśli twój zabieg chirurgiczny był radykalny (nie znaleziono komórek nowotworowych w kikucie oskrzela) a twój stopień zaawansowania nowotworu w badaniu histopatologicznym określono jako II lub wyższy, a lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do chemioterapii uzupełniającej. Polega ona na podaniu dożylnie 3 lub 4 cykli według schematu cisplatyna w dawce 75 mg/m2 w dniu 1. i winorelbina w dawce 30 mg/m2 w dniu 1. i 8. każdego 21-dniowego cyklu. Chemioterapia uzupełniajaca powinna się rozpocząć w ciągu 6 tygodni od zabiegu chirurgicznego.
Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do leczenia radykalnego – skojarzonej jednoczasowej chemioradioterapii, a w przypadku co najmniej stabilizacji choroby także do konsolidującej immunoterapii durwalumabem. Potwierdzenie co najmniej stabilizacji choroby musi być dokonane w ciągu 6 tygodni (nie później niż po 6 tygodniach) od zakończenia chemioradioterapii.
Radykalna jednoczasowa chemioradioterapia polega na jednoczasowym podaniu co najmniej 2 cykli chemioterapii opartej na pochodnych platyny oraz zastosowaniu radiotarapii (co najmniej 60 Gy). Leczenie konsolidujące polega na podawaniu durwalumabu we wlewie dożylnym w dawce 10 mg/kg masy ciała co 2 tygodnie lub 1500 mg co 4 tygodnie przez okres 12 miesięcy. Leczenie może zostać zakończone wcześniej w przypadku nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody pacjenta na leczenie.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii
Jeśli kwalifikujesz się do leczenia, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do terapii celowanej (leczenia ukierunkowanego molekularnie). Lekarz ma do wyboru jeden z kilku leków celowanych:
ozymertynib w dawce 80 mg/dobę (lek III generacji)
afatynib w dace 40 mg/dobę (lek II generacji)
dakomitynib w dawce 45 mg/dobę (lek II generacji)
gefitynib w dawce 250 mg/dobę (lek I generacji)
erlotynib w dawce 150 mg/dobę (lek I generacji)
Obecnie w leczeniu pierwszej linii stosuje się najczęściej lek III generacji z uwagi na jego penetracje przez barierę krew-mózg oraz wysoką aktywność w obrębie mózgowia
Leczenie prowadzi się w sposób ciągły do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie stosować można także po progresji choroby, pod warunkiem, że nowa zmiana pojawia się w obrębie OUN i zostanie poddana leczeniu miejscowemu (radioterapii) i w przypadku, gdy nie powoduje istotnego pogorszenia stanu ogólnego chorego oraz gwałtownych objawów klinicznych.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii.
Jeśli kwalifikujesz się do leczenia prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do terapii celowanej (leczenia ukierunkowanego molekularnie). Lekarz ma do wyboru jeden z kilku leków celowanych:
lorlatynib w dawce 100 mg raz na dobę (lek I generacji)
brygatynib w dawce 90 mg/dobę przez pierwszy tydzień, następnie 180 mg a dobę (lek II generacji)
cerytynib w dawce 450 mg/dobę (lek II generacji)
kryzotynib w dawce 250 mg dwa razy na dobę
Obecnie w leczeniu pierwszej linii stosuje się najczęściej leki II generacji z uwagi na ich penetracje przez barierę krew-mózg oraz wysoką aktywność w obrębie mózgowia
Leczenie prowadzi się w sposób ciągły do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie stosować można także po progresji choroby, pod warunkiem, że nowa zmiana pojawia się w obrębie OUN i zostanie poddana leczeniu miejscowemu (radioterapii) i w przypadku, gdy nie powoduje istotnego pogorszenia stanu ogólnego chorego oraz gwałtownych objawów klinicznych.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii.
Jeśli kwalifikujesz się do leczenia, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do terapii celowanej (leczenia ukierunkowanego molekularnie). Lekarz zaproponuje ci leczenie
kryzotynibem w dawce 250 mg dwa razy na dobę
Leczenie prowadzi się w sposób ciągły do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie stosować można także po progresji choroby, pod warunkiem, że nowa zmiana pojawia się w obrębie OUN i zostanie poddana leczeniu miejscowemu (radioterapii) i w przypadku, gdy nie powoduje istotnego pogorszenia stanu ogólnego chorego oraz gwałtownych objawów klinicznych.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii.
Wybierz podtyp histopatologiczny:
Wybierz ekspresje PD-L1:
Jeśli kwalifikujesz się do leczenia, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do chemioimmunoterapii (jedną z 2 dostępnych opcji terapeutycznych)
– Karboplatyna AUC 6 ml*min/ml w dniu 1. w skojarzeniu z paklitakselem w dawce 75 mg/m2 w dniu 1. każdego 21-dniowego cyklu plus pembrolizumab w dawce 200 mg – 4 podania, a następnie leczenie podtrzymujące pembrolizumabem w dawce 200 mg co 3 tygodnie lub w dawce 400 mg co 6 tygodni we wlewie dożylnym trwającym 30 minut. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie.
– Karboplatyna AUC 6 ml*min/ml w dniu 1. w skojarzeniu z paklitakselem w dawce 75 mg/m2 w dniu 1. każdego 21-dniowego cyklu – 2 podania, w skojarzeniu z niwolumabem w dawce 360 mg co 3 tygodnie i ipilimumabem w dawce 1 mg/kg masy ciała co 6 tygodni we wlewie dożylnym. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności, wycofania zgody chorego na leczenie lub maksymalnie 24 miesiące.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii
Jeśli kwalifikujesz się do leczenia, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do immunoterapii jednym z trzech dostępnych leków
Pembrolizumab w dawce 200 mg co 3 tygodnie lub w dawce 400 mg co 6 tygodni we wlewie dożylnym trwającym 30 minut. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie
Atezolizumab w dawce 840 mg co 2 tygodnie lub w dawce 1200 mg co 3 tygodnie lub w dawce 1680 mg co 4 tygodnie we wlewie dożylnym. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie
Cemiplimab w dawce 350 mg co 3 tygodnie we wlewie dożylnym trwającym 30 minut. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie
W przypadku przeciwwskazań do immunoterapii lub braku możliwości oznaczenia statusu ekspresji PD-L1 lekarz prawdopodobnie zakwalifikuje cię do chemioterapii opartej na pochodnych platyny bądź do terapii jednym cytostatykiem (monoterapia).
Jeśli kwalifikujesz się do leczenia, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do terapii celowanej (leczenia ukierunkowanego molekularnie). Lekarz ma do wyboru jeden z kilku leków celowanych:
ozymertynib w dawce 80 mg/dobę (lek III generacji)
afatynib w dace 40 mg/dobę (lek II generacji)
dakomitynib w dawce 45 mg/dobę (lek II generacji)
gefitynib w dawce 250 mg/dobę (lek I generacji)
erlotynib w dawce 150 mg/dobę (lek I generacji)
Obecnie w leczeniu pierwszej linii stosuje się najczęściej lek III generacji z uwagi na jego penetracje przez barierę krew-mózg oraz wysoką aktywność w obrębie mózgowia
Leczenie prowadzi się w sposób ciągły do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie stosować można także po progresji choroby, pod warunkiem, że nowa zmiana pojawia się w obrębie OUN i zostanie poddana leczeniu miejscowemu (radioterapii) i w przypadku, gdy nie powoduje istotnego pogorszenia stanu ogólnego chorego oraz gwałtownych objawów klinicznych.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii.
Jeśli kwalifikujesz się do leczenia, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do terapii celowanej (leczenia ukierunkowanego molekularnie). Lekarz ma do wyboru jeden z kilku leków celowanych:
lorlatynib w dawce 100 mg raz na dobę (lek I generacji)
alektynib w dawce 600 mg dwa razy na dobę (lek II generacji)
brygatynib w dawce 90 mg/dobę przez pierwszy tydzień, następnie 180 mg a dobę (lek II generacji)
cerytynib w dawce 450 mg/dobę (lek II generacji)
kryzotynib w dawce 250 mg dwa razy na dobę
Obecnie w leczeniu pierwszej linii stosuje się najczęściej leki II generacji z uwagi na ich penetracje przez barierę krew-mózg oraz wysoką aktywność w obrębie mózgowia
Leczenie prowadzi się w sposób ciągły do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie stosować można także po progresji choroby, pod warunkiem, że nowa zmiana pojawia się w obrębie OUN i zostanie poddana leczeniu miejscowemu (radioterapii) i w przypadku, gdy nie powoduje istotnego pogorszenia stanu ogólnego chorego oraz gwałtownych objawów klinicznych.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii
Jeśli kwalifikujesz się do leczenia, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do terapii celowanej (leczenia ukierunkowanego molekularnie). Lekarz zaproponuje ci leczenie jednym z dwóch dostępnych leków:
kryzotynibem w dawce 250 mg dwa razy na dobę entrektynibem w dawce 600 mg raz na dobę Leczenie prowadzi się w sposób ciągły do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie stosować można także po progresji choroby, pod warunkiem, że nowa zmiana pojawia się w obrębie OUN i zostanie poddana leczeniu miejscowemu (radioterapii) i w przypadku, gdy nie powoduje istotnego pogorszenia stanu ogólnego chorego oraz gwałtownych objawów klinicznych.
Obecnie w leczeniu pierwszej linii stosuje się najczęściej entrektynib z uwagi na jego penetrację przez barierę krew-mózg oraz wysoką aktywność w obrębie mózgowia
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii.
Jeśli kwalifikujesz się do leczenia, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do chemioimmunoterapii (jedną z 2 dostępnych opcji terapeutycznych)
– Karboplatyna AUC 6 ml*min/ml w dniu 1. w skojarzeniu z paklitakselem w dawce 75 mg/m2 w dniu 1. każdego 21-dniowego cyklu plus pembrolizumab w dawce 200 mg – 4 podania, a następnie leczenie podtrzymujące pembrolizumabem w dawce 200 mg co 3 tygodnie lub w dawce 400 mg co 6 tygodni we wlewie dożylnym trwającym 30 minut. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie.
– Karboplatyna AUC 6 ml*min/ml w dniu 1. w skojarzeniu z paklitakselem w dawce 75 mg/m2 w dniu 1. każdego 21-dniowego cyklu – 2 podania, w skojarzeniu z niwolumabem w dawce 360 mg co 3 tygodnie i ipilimumabem w dawce 1 mg/kg masy ciała co 6 tygodni we wlewie dożylnym. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności, wycofania zgody chorego na leczenie lub maksymalnie 24 miesiące.
Lekarz może zadecydować o wyborze innego, bardziej optymalnego schematu leczenia i czasu trwania terapii
Jeśli kwalifikujesz się do leczenia, prawdopodobnie zostaniesz zakwalifikowany do immunoterapii jednym z trzech dostępnych leków
Pembrolizumab w dawce 200 mg co 3 tygodnie lub w dawce 400 mg co 6 tygodni we wlewie dożylnym trwającym 30 minut. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie
Atezolizumab w dawce 840 mg co 2 tygodnie lub w dawce 1200 mg co 3 tygodnie lub w dawce 1680 mg co 4 tygodnie we wlewie dożylnym. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie
Cemiplimab w dawce 350 mg co 3 tygodnie we wlewie dożylnym trwającym 30 minut. Leczenie stosuje się do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności lub wycofania zgody chorego na leczenie
W przypadku przeciwwskazań do immunoterapii lub braku możliwości oznaczenia statusu ekspresji PD-L1 lekarz prawdopodobnie zakwalifikuje cię do chemioterapii opartej na pochodnych platyny bądź do terapii jednym cytostatykiem (monoterapia).